မစွမ်းတဲ့နွားအိုးကြီးတွေက ငါအတွက် ဘာများသုံးစားရမှာမို့လို့လဲ ….ငါအသားကိုမထိနဲ့ ဖယ်စမ်း” ကိုင်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဘက်ကိုအတင်းရုန်းခါလိုက်လေသည်။ “ဟေ့ကောင်တွေ ဘာရပ်ကြည့်နေတာလဲဟို ကောင်မလေးကို ခေါ်ခဲ့….” “ဟုတ်…ကဲ့..သခင်ကြီး ” “မရက်စက်ကြနဲ့ မတရားမလုပ်ကြနဲ့” သူမထံ အတင်းအဓမ္မ လုယူဖို့ လုပ်နေတဲ့ လူတစ်စု ကို သူမပြန်လည် ချေပဖို့ကြိုးစားလိုက်လေသည်။ ” အဖွားကြီး ခင်ဗျားယောက်ကျားသေချင်လို့လား” လူငယ်တစ်ယောက် စားရှည်ဖြင့် မိုက်ရိုင်းခြိမ်းခြောက်မူတွေကြောင့် သူမလည်း ဟန့်တားမူတွေလည်း ရပ်ဆိုင်းလိုက်တော့သည်။ ထိုအဖြစ်ပျက်တွေကို အသက်၇ နှစ်သာရှိတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်အတွက်တော့ဘာမှ နားမလည်ဖြစ်နေလေသည်။ သေချာတဲ့မှတ်ဥာဏ်တစ်ခုကတော့ မိခင်နှင့်ဖခင်ကိုမတရားအနိုင်ကျင့်နေတဲ့ မြင်ကွင်းကတော့ ...
အိမ်လုံးပေါ်လာသော် လည်း ထရံမကာရသေးသဖြင့် အိမ်ပေါ်မတက် ရသေးပေ။ကိုတင်လှ၏ ယောက္ခမများက မြိ့ထဲရပ်ကွက်တစ်ခုမှာနေထိုင်ကြသည်။ ကလေးနှစ်ယောက်က အဘွားအိမ် သွားလိုက်၊ အိမ်လာလိုက်နှင့် ကူးချည်သန်းချည် လုပ်နေကြသည်။ “မိန်းမရေ…နောက်နှစ်ရက်လောက်ဆို အိမ်တက်လို့ ရရင် ကောင်းမှာပဲ” “ဘာဖြစ်လို့လဲ …နေ့ကောင်းလို့လား” “ဟုတ်တယ် …လာမယ့်အင်္ဂါနေ့ နေ့ကောင်းတယ် အိမ်သစ်တက်လို့လည်းကောင်းတယ်…ထရံမရသေး လည်း တက်နေလိုက်ကြတာပေါ့ ” ညနေထမင်းစားပြီသည်နှင့် တစ်ဖက်ရပ်တဲလေး အတွင်း ကိုတင်လှ ကျောဆန့်နေသည်။ အိမ်ကို ဆောက်ပေးသော ဘကြီးထွန်းတို့ ဆရာတပည့်လည်း ထမင်းစားပြီး ပြန်သွားပြီဖြစ်သည်။ အချိန်က ခြောက်နာရီခွဲခန့်ရှိပြီး မှောင်စပျိုးနေပြီ၊ ...
လုပ်ငန်းစကြလေသည်။ လုပ်ငန်းစလုပ်တော့အဖေကရုံးအလုပ်များနှင့်မအားသဖြင့်အမေကသာဦးဆောင်လုပ်ရသည်။ ကိုယ်တို့မောင်နှမများကတော့ရန်ဖန်ရန်ခါအမေ့အားကူပေမဲ့ကျောင်းတဖက်မို့သိပ်မကူအားပါ အဖေနဲ့အမေကတော့ဆရာတော်ကြီးထူထောင်ပေးသောလုပ်ငန်းမို့အောင်မြင်မည်တွေးကာတက်ကြွနေကြသည်။ သိုပေမဲ့ထိုလုပ်ငန်းသည်အစပိုင်းလောက်သာအဆင်ပြေကာနောက်ပိုင်းတွင်အရှုံးကြီးပြလာသည်။ ခက်သည်ကဦးသိန်းကကုန်သည်များဖြင့်တွေ့ရသူဖြစ်ကာအမေကကုန်ချောထွက်ရန်ကြီးကြပ်ပေးရ၍ စျေးကွက်စီးပွားရေးကောင်းစွာမသိသေးသောအချိန်ဖြစ်သည်အလုပ်ကကောင်းနေပါလျှက်အရှုံးပေါ်နေခြင်းကို အမေကဘဝင်မကျပေမဲ့ရိုးသား၍သူတပါးအပေါ်အကောင်မြင်စိတ်ရှိသောအဖေကလဲသံသယမရှိပါ တနေ့တွင်အမေ့ထံသိုလုပ်ငန်းတူလုပ်နေသောမိန်းမတစ်ယောက်ရောက်လာကာစကားစမြည်ပြောရင်း ””’အမတို့ပစ္စည်းတွေစျေးကွက်မှာအတော်နံမည်ရလာပြီနော်—–လူကြိုက်များနေပြီကုန်သည်တွေက——–သဘောကျနေကြတယ်””” အမေကထိုမိန်းမပြောသောစကားများကြောင့်စိတ်ထဲဇဝေဇဝါဖြစ်သွားကာဦးသိန်းအားမေးမိသည်။ ””ဦးသိန်းရေကျွန်မတို့ပစ္စည်းတွေကစျေးကွက်မှာနံမည်ရတယ်ဆိုပြီး—–ဘာလိုအရှုံးပေါ်နေရတာလဲ—–””’ ””’ဟုတ်တယ်လေ—-အသစ်ဆိုတော့သူများဟာထက်စျေးလျှော့ပေးရတယ်လေ—–ဒါမှမိတ်ရလာမှာပေါ့””’ အမေကဦးသိန်းရဲ့မူမမှန်တာကိုအကဲခတ်မိ၍ဦးသိန်းအားလေ့လာစုံစမ်းမိသောအခါ အံ့သြစရာအဖြစ်ကိုသိရလေသည်မူလကပျဉ်ထောင်အိမ်ကလေးဖြစ်သောဦးသိန်းအိမ်သည်။ နေ့ချင်းညချင်းတိုက်အိမ်ဖြစ်သွားကာဘာမှမရှိသောဦးသိန်းထံတွင်ဆိုင်ကယ်များစက်ဘီးများရှိလာသည်။ အရင်ကမပြေလည်သောဦးသိန်းမိန်းမတွင်ရွှေများတစ်ဝင်းဝင်းနှင့်ပြောင်ပြောင်ရောင်ရောင်ဖြစ်လာသည်။ အရပ်ထဲကကြွေးရှင်များအားလည်းကြွေးများဆပ်ကာငွေကိုဖောဖောသီသီသုံးလာသည်ဟုသိလိုက်ရသည်။ ထိုအကြောင်းကိုအမေကအဖေ့အားပြန်ပြောပြရာအဖေလဲစိတ်မကောင်းဖြစ်သွာသည်။ ဆရာတော်အသေအချာပြောထားပါရက်လုပ်ရက်လေခြင်းတွေးကာဆရာတော်အား ...
မြင်မက်သည်။ အိပ်မက်ထဲမှ အကြောင်းအရာသည် ချက်ချင်း မသိနိုင်။ ချက်ချင်းသိနိုင်မည် ဆိုလျှင်တောင် နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့မတွေ့လိုပေ။ မတွေ့အောင် ကာကွယ်နိုင်စွမ်းလည်း မရှိ။ အိပ်မက်က နိုးလာချိန်မှာ ဇောချွေးများ ပြန်နေသည်။ ချွေးများကို ပုဆိုးခါးပုံစဖြင့် သုတ်လိုက်သည်။ နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်မောကျနေသည့် ဇနီးသည်ကိုလည်း နှိုးမပြောရက်။ မိုးစင်စင်လင်းသည်အထိ လုံးဝအိပ်မရတော့ပေ။ ထို့နေ့ညမှာပင် မရွှေဆယ်တစ်ယောက်လည်း အိပ်မက်မြင်မက်သည်။ အိပ်မက်မှာ ကြောက်စရာကောင်းသော်လည်း အိပ်မက်ထဲကအတိုင်း ဖြစ်လည်းဖြစ်ချင် ဖြစ်လည်းမဖြစ်ချင် စိတ်ကလွန်ဆွဲနေသည်။ ထိုအိပ်မက်ကို ခင်ပွန်းသည်အား မပြောဖြစ်ဘဲ နှုတ်ပိတ်နေလိုက်သည်။ ပြောလိုက်လျှင် မိမိကဲ့သို့ ...
ဟဲ့.ည ည်းဟိုလူနဲ့ရန်ဖြစ်.ဒီလူနဲ့..ရန်ဖြစ်.. .ည ည်းကိုည ည်း ဘာထင်နေလို့….” “အမေရယ်…သဇင်.ဘာမဟုတ်တာလုပ်နေလို့လဲ..မှန်တာပြောလို့..လူတွေမုန်းလဲ မတတ်ဘူး. ပြောစရာရှိတာပြောရမှာပဲ.” “ဟဲ့.ကိုယ်မှန်တိုင်းလဲ ပြောလို့မရဘူး..လေ ပတ်ဝန်ကျင်နဲ့နေတာ ….ငါ တို့ကအိမ်ပြောင်းလာတာ.၃လကျော်ကျော်ပဲရှိသေးတယ်…ပတ်ဝန်ကျင်ကလူတွေက…ဘယ်သူကဖြူတယ်။ ဘယ်သူကမဲတယ် ဆိုတာသေချာမသိရသေးဘူး….ဒါတွေကို ခုအချိန်ထိလိုက်သင်ပေးနေရအောင်လဲညည်းကလေးမဟုတ်တော့ဘူး….အသက်ဖြင့် .(၂၀)ကျော်နေပြီး” “ဟုတ်ပါပြီး…ဟုတ်ပါပြိး.သဇင်အမှားပဲ…..ထားလိုက်တော့”ပြောရင်းဖြင့်….သဇင်တစ်ယောက်. ကလေးတစ်ယောက်လို .စိတ်ဆိုး၊စိတ်ကောက်စွာဖြင့်အိမ်ပေါ်သို့ပြေးတတ်သွားခဲ့လေသည်။ ပြေးတတ်သွားတဲ့.သမီးလေးကိုကြည့်ပြီး. ဒေါ်ခင်မမ..စိတ်မကောင်းဖြစ်ရပြန်လေသည်။ “ခက်တော့တာပဲ…ဒီကလေးမနဲ့တော့… ငါ..မရှိတော့ရင်၊ညည်းဘယ်လိုနေမလဲ…. ဘဝကိုဘယ်လိုဖြတ်သန်းမလဲ..” လင်ယောက်ကျားဖြစ်သူက..အလိုလိုက်သမျှ… သမီးလေးဘဝတော့..ရှေ့ဆက်မတွေးဝံ့စရာပဲ.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လမ်းမှန်ရောက်အောင်ပို့ပေးရမှာ ပဲ။ ထိုသို့တွေးတောရင်…ဝယ်လာတဲ့..ဟင်းများ.ချက်ပြုတ်ကာ….ယာခင်းဘက်သို့ထွက်လာခဲ့လေသည်…..ပိုးအနည်းငယ်ကျနေတာကြောင့်. …ပိုးကျတဲ့..အပင်များ.ခုတ်လှဲသင့်တဲ့အပင်ကိုခုတ်လှဲ..ပိုးချသင့်တဲ့အပင်ကိုပိုး ချ စသည့်ဖြင့်…တနေ့ကုန်..အလုပ်ရူပ်နေလေသည်။ .အိမ်ပြန်ရောက်တော့..သမီးဖြစ်သူက.ဆီးကြိုနေတယ်။ “အမေရယ်..မိုးချုပ်လိုက်တာ” “ဟုတ်ပ..သမီးရယ်…ယာခင်းပိုးကျလို့…အဲ့တာ..လုပ်နေရတာ.နဲ့မိုးချုပ်သွားတယ်…” “ဟုတ်လားမေမေ..ဒီဲလ လဲအသီးအထွက်နူန်း ...
မည့်သူများ၏ နေ့နံအမည်များကိုပြောပြီး ဤသို့ တိုင်တည်ဆုတောင်းပေးရ သည်။ “ရေငန်တရိုး ပိုင်သစိုးပါတဲ့ အရှင်ကြီးတို့ခင်ဗျား…. ဘယ်နေ့ ဘယ်နံသားများ ပင်လယ်ထွက်တော့မှာမို့ အရှင်ကြီးကို လာရောက်ပူဇော် အသိပေးပါတယ်ခင်ဗျား…သားတို့ထွက်မည့် ခရီးစဉ်မှာ မကောင်းသော ဘေးဥပါဒ် အန္တရာယ်များ၊ အနှောင့်အယှက် အဖျက်အဆီး မှန်သမျှတို့ကို ဖယ်ရှားပေးသနားတော်မူပါ။ သားငါးများကို လိုသလောက် ပေးတော်မူပါခင်ဗျာ” အစရှိသဖြင့် စီကာပတ်ကုံး ရွတ်ဆိုပူဇော်ပေးလေ့ရှိ သည်။ ကာယကံရှင်များကလည်း ထိုသို့ သူတို့ကိုယ်စား ရွတ်ဆို ပူဇော်ပေးသဖြင့် ကျေနပ်မှုရှိကြသည်။ ဤသို့ဖြင့်…ပင်လယ်ထွက်သူတိုင်း ငမန်းကျွန်းနတ်ကွန်းသို့ တက် ရောက်ပူဇော်ပသမှုမှာ အစဉ်အလာတစ်ရပ် ...
အမွှေးအမျှင်တွေက အဝတ်အစား ဗလာဖြစ်နေတဲ့ ခန္ဓာ ကိုယ်အား ဖုံးကွယ်ထားပြီး ကြီးမှားလှသည့် မျက်လုံးကြီးနှစ်ဖက်က လည်း ရှေ့သို့ ၁လက်မလောက် ဆူထွက်နေလေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် ကပ္ပိယကြီးဦးဖိုးထောင်လည်း ငယ်သံပါတဲ့အထိ အော်မိလိုက်တော့သည်။ ,,,, သရဲ,,,,,,သရဲ,,,,,, ≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋≋ ,,,,အဲ့…ကိုယ်တော်ဆီမှာ မယားနဲ့သားသမီးတွေရှိတယ်တဲ့,,,, ,,,,,,အလိုတော်…မပြစ်မှား မဆိုကောင်း.. ညည်းဘယ်ကကြားလာတာတုန်း ခင်ခင်ရဲ့,,,,, ,,,,,,ဟဲ့ …. ဘယ်က ကြားရမှာလဲ ကျောင်းထိုင် ဆရာတော်ကိုယ်တိုင် ပြောတာ, မိရွေစာရဲ့,,,, ,,,,,ဘုရား,,,ဘုရား.,,, မိရွှေစာ တစ်ယောက် ဘုရားတမိလိုက်သည်။ ထိုကိုယ်တော်က ...
ပါလာခဲ့ရင် ငါတို့မျိုးနွယ်စုအတွက် တားမြစ်သင့်ရင်တားမြစ်ရမှာပဲ” “ခင်ဗျားတို့ ရူးနေပြီး ဟားဟား ခင်ဗျားတို့ လုပ်ရပ်ကြောင့် …မကြာခင် ကျိန်စာသင့်တော့မယ် ဒီရွာကြီးကပ်ဆိုက်တော့မယ် ဟား ဟား ဟားး” “ခေါင်းဆောင် ဒီကောင်ကို ကျုပ်တို့ အပြက် ရှင်းရမှာလား” ဘေးက တပည့်ဖြစ်သူ တွေရဲ့ မခံမရပ်ဖြစ်နေကြတဲ့ စကားကို လက်ကာပြ ပြီး ” မလုပ်နဲ့ သူ့စိတ်က ပုံမှန်မဟုတ်တော့ဘူး” “ခင်ဗျားက ကျုပ်ကို ရူးနေတယ် ထင်နေတာလား ငါ မရူးဘူး မင်းတို့ကအရူး တွေ…..ဟားဟား” “မင်းတရားလွန်လာပြီး” “ဟာ ...
မရှိခြင်းကြောင့် ရေစီးအားနှင့် လည်ထွက်ကာ ရေထဲ နစ်သွားပါတော့သည်။ ကိုထွန်းခင်နှင့် မမြအေးတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး ရေ လေ မိုးကို အံမတုနိုင်ဘဲ လက်မြှောက်အရှုံးပေးပြီး လူ့လောကထဲက ထွက်သွားရပါတော့သည်။ XXXX ကိုထွန်းခင်နှင့် မမြအေးတို့ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး လှေမှောက်ပြီး ရေနစ်သေဆုံးသွားကြသည့်အတွက် အလောင်းပြန်ရတော့ နှစ်ရက်ပင် ရှိနေပြီ။ သို့ကြောင့် အလောင်းကို ရေထဲမှ ဆယ်ယူပြီး သင်္ချိုင်းမှာ တစ်ခါတည်း မြှုပ်လိုက်ကြရသည်။ ထိုအချိန် ထိုထွန်းခင် အသက်က (၃၅)နှစ် မမြအေးက အသက် (၃၃)နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ ...
အဆင်သင့်ရှိနေ၏။ အ၀တ်အစား၊ အခြားအသုံးအစွဲ စရိတ်များ အတွက် ယောက္ခမတိုက်ခန်း လခ၀င်ငွေများ မှန်မှန်ရှိလေသည်။ အတွင်း၀န် ဦးဘသောင်းအိမ်ပေါ်၌ ခရီးဝေးမှ ခေတ္တတည်းခိုနေသော ဧည့်သည်အချိုးအတိုင်း နေ့ရှိသရွေ့ ဧည့်သည်လုပ်နေကြလေသည်။ အတွင်း၀န်ဦးဘသောင်းမှာ အိမ်ကပ်သူ မဟုတ်ချေ။ ရုံးနှင့် ကလပ်နှင့် အချိန်ကုန် သူဖြစ်သည်။ မူမူသည် ပြန်မှိန်းနေရင်း ညပွဲ၀တ်ရန် သေတ္တာထဲမှ ထဘီများကို ရွေချယ်စိတ်ကူးလျက်ရှိသည်။ ယခု တလော ညပွဲများ၌ အနက်ခေတ်စား၏။ ညပွဲတွင်အများအားဖြင့် မျက်နှာဖြူမများ အနက်၀တ်ဆင်လာကြသည်။ မြန်မာမများလည်း အနက်ရောင်၀တ်ကြကာ ခေတ်စားနေချေသည်။ အချို့မှာ ထဘီအနက်၊ ...