တွေးနေမည်မဟုတ်။ ခိုးသည် ၊ လိမ်သည်။ ဒေါ်ယုမေမှာ ထိုကဲ့သို့သော ပြဿနာအမျိုးမျိုးကို မကြာခဏဆိုသလို လိုက်လံ ဖြေရှင်းပေးနေရ၏။ ကြာတော့ ဇော်လွန်းကို သူငယ်ချင်းများက အိမ်အလာမခံကြတော့ချေ။ ဒေါ်ယုမေကို သွားတိုင်လျင် ကိုယ်ပစ္စည်း သို့မဟုတ် ပစ္စည်းတန်ကြေး ပြန်ရသော်လည်း အကျင့်ပျက်နေသော ဇော်လွန်းကို မပေါင်းသင်းကြတော့ပေ။ ယခုတော့ မူးယစ်ဆေး၏ကျေးကျွန်ဖြစ်သော လူဆိုးလူမိုက်တယောက် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် လောကကြီးကို စွန့်ခွါသွားလေပြီ။ ဒေါ်ယုမေအတွက်တော့ သားတယောက် ဆုံးရှုံးသွားပြီဟု ကြေကွဲဝမ်းနည်းစရာ ဖြစ်ပေမယ့် ၊ တခြားဖက်က ကြည့်လျင် လူသားဆိုးသားတယောက်၏ဝဋ်ကနေ ကျွတ်သွားတာလို့ ဆိုရမည် ...
သည်။´ ဌေးဦး ဆရာကြီး ရုံးခန်းထဲဝင်သွားသည်။ ‘“မင်းနာမည်ဌေးဦးလား’” ဆရာကြီးက မေးသည်။ ဌေးဦး ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ “ပါးစပ်ကဖြေ . . .” ဆရာကြီးလေသံကမာသည်။ “ဟုတ်ပါတယ် … ” “ဟုတ်ရင် လက်ပိုက်ထား .. ” ´ဌေးဦး လက်ပိုက်လိုက်သည်။ “မင်း…ဒုတိယတန်းက….မိန်းကလေးကိုတွန်းလားတိုးလား လုပ်တယ်ဆိုတာ ဟုတ်သလား ..” “ဟုတ်ပါတယ် .. ” ဌေးဦးကမညာ မှန်သည့်အတိုင်းဝန်ခံသည်။ “မင်းဘာလို့ အဲ့ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ .. ” “သူက ….အဲ့ဒီအတန်းမှာ ရှိတဲ့ ကျွန်တော်ညီမလေးကို ...
ဖျတ်ခနဲ လင်းသွား၏။ ” အင်း … ဟင်း … ဟင်း ” သေချာသွားပြီ။ ငြီးတွားသံက ထပ်ခိုးက စတိုခန်းလေးမှ ထွက်ပေါ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။သူမ စတိုခန်းအနီး ရောက်နေသည်မဟုတ်လား။ မခင်မမသည် ခပ်ရွံရွံဖြင့်သာ စတိုခန်းတံခါးအနီးသို့ ကပ်ခါ လှမ်းမေးလိုက်သည်။ သူမ၏ အသံက လိုသည်ထက် ပို၍ မာကြောနေသည်။ တမင် လုပ်ယူထားသော လေသံမှန်း သိသာ၏။ ” ဟိတ်! အထဲက ဘယ်သူလဲ ” ထိုအခါ ငြီးတွားသံသည် တိခနဲ ရပ်သွားလေ၏။ ...
ဖြစ်တာတွေ မရှိဘူးလား ကွယ့်။ ““ရှိပါတယ် ဆရာကြီး” ““ဟေ .. ဘယ်လိုဟာမျိုးတုံးကွဲ့” “အိပ်မက်ရှည်ကြီးတစ်ခု မက်တာပါ ဆရာကြီး” ““ဘယ်လိုအိပ်မက်မျိုးတုံး မောင်တာတေ” ““အင်းဝကို မက်တာပါ ဆရာကြီး၊ ဗားမဲ့ဆရာတော်လည်း ပါ တယ်၊ တောင်ငူကို စစ်တိုက်တာတွေလည်း ပါတယ်” ““အင်း၊ မောင်တာတေမက်တဲ့ အိပ်မက်ကိုပဲ ကျုပ်လည်း မက် တယ် မောင်တာတေ၊ သံသရာဆိုတာ ဒီလိုပဲ လည်နေတာပါပဲ မောင်တာ တေရယ်၊ ကျုပ်စိတ်မကောင်းတာက မဖဲဝါအတွက်ပါပဲကွယ်” ““ဟုတ်တယ် ဆရာကြီး၊ ကျုပ်လည်း အစ်မ ...
ပါသည်။ ဗိုက်ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထောက်၍ အမောဖြေနေသည်။ “ဟဲ့ကလေးတွေ . . ဒီထဲမှာ . . .သံချောင်းမပါဘူးလား” သူ့မြေးကိုမေးခြင်းဖြစ်သည်။ “သံချောင်းမပါဘူး …” သံချောင်းကအော်ဖြေလိုက်၍ အားလုံးရယ်ကြရသည်။ “ဪ .. ဒုက္ခ .. ဒုက္ခ ဒီကောင်လေးကလဲ ဘယ်ရောက် နေမှန်းမသိဘူး . . ” အဖွားကြီးမျက်စိမှုံနေ၍ ဇရပ်ပေါ်မှ သံချောင်းကို ကောင်းကောင်းမမြင်။ “အဖွားကြီးသံချောင်းရှိတယ်…..သံချောင်းမပါဘူးလို့ ပြောတာ သံချောင်းပဲ ဒီမှာ ..” … ကိုအေးက သံချောင်းလက်ကိုဆွဲလာပြသည်။ ‘“မဟုတ်ဘူး ...
လောက်က ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ဘူး အိမ်ကြီးမီးလောင်သွားတယ်။ အိမ်ထဲမှာ ရှိတဲ့လူတွေ အကုန်ပါသွားတယ်။ နောက်ပိုင်း မီးလောင်ထားတဲ့အိမ်ကြီးကို ဖျက်လို့ အခြားရွာက သူဌေးတစ်ယောက် ခြံဝယ်ပြီး..စပါးကြိတ်စက် အသေးတစ်လုံး ဆောက်မယ့်အစီအစဉ်နဲ့ အလုပ်သမားတွေ နဲ့ ရောက်လာတယ်။ အဆောက်အဦးဆောက်နေရင်း တစ်ယောက် က ပိုးထိလို့ ၊တစ်ယောက်က တိုင်ထူရင်း တိုင်ပိလို့ နှစ်ယောက်သေသွားတယ်။မကြာ ပါဘူး…အဆောက်ဦးဆောက်မယ့်ပစ္စည်း တွေ လာပြန်သယ်သွားတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်း လူနှစ်ဦး လက်ပြောင်းလက် လွှဲ ရောင်းဝယ်သေးတယ်။ နောက်ဆုံးပိုင်တဲ့ လူက ဒီရွာက ဦးတင်ထွန်းကို မြေဂရံနဲ့ အ ...
ဗျာ။ ကျုပ်တို့နဲ့ တဖြည်းဖြည်းနီးလာတဲ့အခါ အဲဒီမှင်စာကလေးတွေက ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်သွားကြတာပါပဲ၊ ဓါတ်တိုင်အောက်မှာ ဘာမှကိုမရှိတော့ဘူးဗျ။ “ဟော၊ ဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲဗျာ” “လာစမ်းပါကွာ၊ သူတို့က လူတွေ့လို့ပုန်းနေတာကွ” ဦးဘသာနဲ့ကျုပ်နဲ့ အဲဒီဓါတ်တိုင်အောက်ကိုရောက်တော့ ဦးဘသာက ဓါတ်တိုင်ကိုလက်နဲ့ပုတ်ရင်း “ဟေ့ကောင်လေးတွေ၊ ပုန်းမနေနဲ့ထွက်လာခဲ့ကြစမ်းဟေ့” ဦးဘသာပြောပေမယ့် ဘာမှတော့မထူးဘူးဗျ၊ တစ်ဖက်မှာလည်း ကတ္တရာလမ်းကြီး၊ တစ်ဖက်မှာလည်း ချုံပင်မြက်ပင်တွေပဲရှိသဗျာ၊ ဒီအချိန် ချုံဘက်ကနေ ချွတ်ခနဲအသံကြားလိုက်ရပြီးတော့ အကောင်လေးတစ်ကောင်က လွှားခနဲခုန်ထွက်လာတယ်ဗျ၊ ဦးဘသာက အဲဒီအကောင်လေးကို လက်ညှိုးနဲ့ထိုးလိုက်တော့ အကောင်လေးက လေပေါ်မှာတန်းလန်းကြီးဖြစ်သွားသဗျာ၊ ပုံစံကတော့ လူပုံစံမဟုတ်ဘူးဗျာ၊ လက်ရှည်ရှည်၊ ခြေရှည်ရှည်နဲ့ဗျ၊ မသိရင်မျောက်တစ်ကောင်နဲ့တောင်တူတယ်၊ ...
နှင့် သူရဇော်တို့၏တွေ့ဆုံမှုက … “သူရဇော် ဒီနေ့ငါ့ကောင်မလေးကို ဒဂုံတက္ကသိုလ်မှာသွားကြိုမှာ မင်းလည်းလိုက်ခဲ့ပါလား” “အေးကွာ ငါလည်းဒီနေ့ပြိုင်ပွဲမရှိဘူး ဆိုင်ကယ်ပတ်စီးရတာပေါ့” “ဒါဆို၁၁နာရီလောက်သွားကြမယ်” “အင်း ငါဆိုင်ကပဲစောင့်နေမယ်” ************* “ဖြေးဖြေးမောင်းနော်သူရဇော် တစ်ခုခုဆိုမလွယ်ဘူး သူများပိုင်နက်” “မင်းကလည်းကြောက်တတ်လိုက်တာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ” တက္ကသိုလ်ဝင်းထဲသို့ရောက်လာခဲ့ပြီး သူရဇော်တစ်ယောက်ဆိုင်ကယ်ကိုပုံမှန်အတိုင်းမောင်းလာခဲ့သည်။အမှတ်မထင် ကွေ့လာတဲ့ကားကိုရှောင်ရင်း… ”အား…” မိန်းကလေးတစ်ယောက်လဲကသွားခြင်းကြောင့် လူအများဝိုင်းအုံလာတော့သည်။ “ဟင် တွယ်တာဘာဖြစ်သွားလဲ” “တွယ်တာဘာဖြစ်သွားသေးလဲ တွယ်တာ” လဲကျသွားသောမိန်းကလေးနားသို့ လူဝိုင်းလာသည်။တွယ်တာမြတ်နိုးဟူသော နာမည်မှာတစ်ဝန်းလုံးပဲ့တင်ထပ်နေတော့သည်။အဖြစ်အပျက်ကမြန်ဆန်လွန်း၍ သူရဇော်တစ်ယောက်သေချာမသဲကွဲလိုက်။သို့သော် သူရဇော် ထိုမိန်းကလေးကို လုံးဝမတိုက်မိသည်တော့အမှန်ပင်။ “ခဏလေးဖယ်ပေးကြပါဗျာ ဘာဖြစ်သွားလဲမသိဘူး” “မင်းဘယ်မှမသွားနဲ့ အဲ့မှာပဲနေ” ...
၏ ထိုအခါ စိပ်ပုတီးအားလွယ်ထားသောသူမှ ” အသင်နတ်မင်း အသင်ဟာ နတ်ဖြစ်ပါလျှက်နဲ့ အဘယ်ကြောင့် ဒီအကြောင်းတွေကို မသိနိုင်ရသနည်း” ဟုပြန်လည် မေးမြန်းလေသည် ” အသင်လူသား အကျွန်ုပ်သည် အတိတ်ဘဝက ခွေးတစ်ကောင်ကို ခွနဲ့ပစ်၍ ထိုခွေး မျက်လုံးကန်းခဲ့လေသည် သို့သော် အကျွန်ုပ်သည် ရဟန်းရှင်အား မြေအိုးနဲ့ သစ်သီးအပြည့်ကပ်လှူခဲ့ဖူးသောကုသိုလ်ကြောင့် အခုလို နတ်မင်းဘဝကို ရောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပေသည် ခွေးတစ်ကောင်အား မျက်စိကန်းစေခဲ့ခြင်းကြောင့် နတ်မင်းဖြစ်သော်လည်း အတိတ် အနာဂတ်တွေကို ကြည့်၍မရပဲရှိပေတော့သည်” ဆိုပြီးဖြေကြားလေ၏ ထိုအခါ စိပ်ပုတီးလွယ်ထားသောသူမှ “အသင်နတ်မင်း အသင်နဲ့ အကျွန်ုပ်သည် ...
လူချမ်းသာအိမ်ပေါ့ဗျာ။ ဝိုင်းဝမှာ ရပ်နေတဲ့ ကိုမောင်ပုကို ကြည့်ပြီး ကျုပ်တွေးနေတာဗျ။ ဟိုနေ့ကမှ ရက်လည်ရုံရှိသေးတာ၊ ဘာကိစ္စများ ရှိလို့ပါလိမ့်လို့ တွေးရင်းနဲ့ … “ဟာ…ကိုကြီးမောင်ပု လာလေဗျာ၊ ကျုပ် ဒီမှာ “ လို့ ပြောလိုက်တော့မှ ကိုမောင်ပုကြီးက ဝိုင်းထဲကို ဝင်လာတာဗျ။ “လာ ထိုင် ကိုကြီးမောင်ပု “ ကျုပ်က ကျုပ်အိပ်နေတဲ့ သစ်သားကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ ထထိုင်ပြီး ကိုမောင်ပု ထိုင်ဖို့ နေရာလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုမောင်ပုကို နဂါးဆေးပေါ့လိပ်တစ်လိပ် မီးညှိပြီး တည်လိုက်တယ်။ ကိုမောင်ပုက ဝါးဖတ် ...