လယ်တွေစိုက်နေတတ်တယ်မဟုတ်လား” ဦးဘသာကြီးက ကျုပ်ကိုမယုံသလိုကြည့်တယ်ဗျ။ “မင်းဟာတွေက ပေါက်ကရတွေပါကွာ၊ မင်းတို့မီလိုက်တာမှမဟုတ်တာ” “မီတော့မမီပေမယ့် ရွာကလူတွေက အဲဒီလိုပဲပြောနေကြတာမဟုတ်လားဗျ၊ ဒါနဲ့ ဦးဘသာကြီးက အဲဒီအဖြစ်ကိုမီလိုက်တယ်မဟုတ်လား” “မီတာပေါ့ကွာ၊ အဲဒီတုန်းက မင်းတောင်မမွေးသေးဘူးထင်တယ်ကွ၊ ငါမှတ်မိတာကတော့ မင်းအမေ မသိန်းက မင်းကို ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ထင်တယ်” “ဒါဆိုရင်လည်း ကျုပ်ကိုပြောပြပါ ဦးဘသာကြီးရယ်” “အေးပေါ့လေ၊ ဒါဆိုလည်းပြောရတာပေါ့ကွာ၊ ဒီလိုကွ တစ်ရက်တော့ မောင်လှတို့လယ်မှာ ကောက်စိုက်ကြတယ်ကွာ၊ မောင်လှဆိုတာကလည်း အရမ်းကိုကပ်စေးနှဲတဲ့လူကြီးမဟုတ်လား၊ ကောက်စိုက်သမတွေက တခြားလယ်တွေအကုန်စိုက်ပြီးတော့ နောက်ဆုံးတော့မှ ဈေးအနည်းဆုံးပေးတဲ့ မောင်လှရဲ့လယ်ကို စိုက်ကြတာပေါ့ကွာ” “စပါးတွေတောင် အတော်ရင့်နေပြီတဲ့ကွ၊ ဒါနဲ့ကောက်စိုက်သမလေးတွေ ...
ပြောမပြတာ၊ ငါတော့ မထင်ဘူး၊ အပြောအဆို ကြမ်းတိုင်းလည်း စုန်းမ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး” “မသိန်းမြက၊ ဒေါ်ငွေမြနဲ့ စကားများဖူးလား “သူနဲ့ကျတော့ မများဖူးပါဘူး။ သူ့တူမနဲ့တော့ စျေးဝယ်ရင်း စကားများဖူးတယ်” “ပြီးခဲ့တဲ့လက ဒေါ်ငွေမြနဲ့တောင် လမ်းမှာ တွေ့လို့ ပြုံးပြုံးရယ်ရယ်နဲ့ နှုတ်ဆက်ခဲ့သေးတယ်” “ဒါဆို ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ” “မသိပါဘူးအေအခုတော့ ညည်းတို့မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ ငါကောင်းနေတာပဲ” “မနက်ဖြန် ဝါးနက်ချောင်းရွာကို သွားမလို့၊ မသိန်းမြကို ခေါ်သွားနလားလို့ လှည်းနဲ့ မနက်စောစောသွားကြမှာ လိုက်မယ် မဟုတ်လား” “ဝါးနက်ချောင်းရွာက သရဲစီးပြီးပြောတဲ့ ဆရာမဆီကိုလား” “ဟုတ်တယ်၊ ကျမတို့လည်း ...
ဒါပေမဲ့ မသေချင်တဲ့ စုန်းတေ က အသက်ရှည်အောင် နေကျတယ် ကျင့်ကျတယ်” “အော် အဲ့လို ကျင့်ရတာလား ” “အင်းပေါ့ ကျင့်ရတာပေါ့ စုန်းတစ်ယောက်က စက်ကိုးစက် အောင်တာနှင့် ကဝေ ဖြစ်တယ် “ “အော် အဲ့လိုလား ဒါဆို ရွာတည်ရင် စုန်း ခွန်နှစ်ယောက်ပါရ တယ် ဆိုတာ က ခွန်နှစ်ယောက်ထပ် ပိုရင် ပိုနေမှာပေါ့ နော်” “အဲ့ဒါ ကတော့ မှန်တော့မှန်တယ် မှားတယ်ဗျ” “ဟာ ရှုပ်ကုန်ပြီ ဘာကို မှန်လို့ ...
မကြွယ်ကတော့ လက်နှစ်ဖက်မှာ ဆွဲခြင်းတောင်းတွေ၊ လက်ဆွဲအိတ်တွေ စုံအောင်ဆွဲလို့ဗျ။ ဘကြီးသုန်ကိုမြင်လိုက်တော့ ကျုပ်လည်းပျော်သွားတာပေါ့ဗျာ၊ ဒါနဲ့ သူ့လက်ထဲက စာအုပ်ထုပ်ကြီးကို ပြေးဆွဲလိုက်တယ်လေ။ “ဘကြီးသုန်တို့ပါလား၊ လာပါ ခြံထဲဝင်ခဲ့လေဗျာ၊ ခြံတံခါးဖွင့်ထားရဲ့သားနဲ့” အဖေက အိမ်ထဲကနေ လှမ်းအော်တယ်ဗျ၊ ဒါနဲ့ဘကြီးသုန်တို့ ခြံထဲကိုဝင်ခဲ့ကြတယ်ပေါ့ဗျာ။ “တယ်၊ ဒီကောင်လေးက စာပေရူးလို့မပြောရဘူး၊ နင့်ဘကြီးဆီက စာအုပ်ပြေးသယ်တာပဲ၊ ငါ့မှာအထုပ်အပိုးတွေနဲ့ ငါ့ကိုကူသယ်ပါအုံးအေ” မငယ်တို့က အိမ်ရှေ့ကွပ်ပျစ်မှာထိုင်လိုက်ကြတယ်။ ကျုပ်ကတော့ ဘကြီးသုန်ရဲ့စာအုပ်ထုပ်ကြီးကို ဖြေတော့တာပဲပေါ့ဗျာ၊ “ဒါက သော်တာဆွေ၊ ဒါကတော့ ရွှေဥဒေါင်း” စာအုပ်တွေရတော့ ကျုပ်လည်းပျော်တာပေါ့ဗျာ၊ နောက်တော့ အမေတို့အဖေတို့ရောက်လာပြီး ...
သတ်မှတ်နိုင်ပါ့မလား။ ဘယ်ပြည့်စုံပါ့မလဲ ဆရာဝမ်းရယ်။ ပြည့်စုံတယ်လို့ ဘယ်သတ်မှတ်ရမလဲ။ အိမ်ထောင်တစ်ခုလုံးရဲ့ နေ့စဉ်ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ ကိစ္စမှန်သမျှဟာ အိမ်ထောင်ဦးစီးမှာ တိုက်ရိုက်ရော၊ သွယ်ဝိုက်ရော၊ တာဝန်ရှိနေတာပဲ။ နေ့စဉ် ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ အဖြစ်အပျက်ဆိုတာ ပုံသေကားချပ် တရားသေနည်းနဲ့ ဇယားချထားလို့ ရတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ လူမှုရေး၊ စီးပွားရေး၊ ကျန်းမာရေး၊ ပညာရေး စတဲ့ နယ်ပယ်တွေနဲ့ ကိုယ့်အိမ်ထောင်စုဝင်တိုင်းနဲ့ ဆက်စပ်နေတော့ ရင်ဆိုင်ကျော်လွှားရာမှာ အိမ်ထောင်ဦးစီးက ဂရုစိုက်ရဆုံးလူပဲ။ ထိန်းတန် ထိန်း၊ လွှတ်တန် လွှတ်၊ ညွှန်တန် ညွှန်၊ လွှဲတန် လွှဲ၊ တားတန် ...
ပြေးဖာရ၊ မယားငယ်ကိုချော့မော့ရနဲ့ ရှင်းနေရတာ။ မယားကြီးကမယား ငယ်အိမ်ကိုဘယ်လိုသိသွားတယ်မသိဘူး။ အိမ်အထိသွားသောင်းကျန်းတော့တာ။ မယားငယ်လေးကို ဆံပင်ဆွဲရိုက်နှက်တယ်ဆိုတာ ဗီဒီယိုဇာတ်လမ်းမှာပဲတွေ့ဖူးတာကိုး။ သူကအဝတ်အစားတွေအကုန် ဆွဲဆုတ် ချွတ်ပစ်ပြီး လမ်းပေါ်ကို ဆံပင်ဆွဲခေါ်လာတာ။ တစ်လမ်းလုံးလူတွေအုတ်ကျတ်ကျတ်ဖြစ်ကုန်ကြတယ်။ မယားငယ်လေးလည်းတော်တော်အရှက်ကွဲသွားတာပဲ။ မယားငယ်ဖက်ကအမှုပြန်ဖွင့်မယ်အထိဖြစ်ခဲ့တယ်။ အောင်ကောင်းကျော်က ဟိုဖက်လည်း ချော့မော့၊ ဒီဖက်လည်းချော့မော့နဲ့ ဒီကောင်ဘဝပျက်နေတာ။မျက်နှာငယ်လေးနဲ့။ မကြာပါဘူး။ မယားငယ်လေးကသူနေတဲ့အထပ်မြင့်တိုက်ပေါ်ကနေခုန်ချပြီးသတ်သေသွားပါလေရော။ ဖေ့ဘုတ်မှာ လည်းပလူပျံ၊ အိမ်အထိလည်းအရှက်လာခွဲတဲ့ဒဏ်ကိုခံနိုင်ပုံမရဘူး။ မယားငယ်သတ်သေတယ်ကြားတော့ မယားကြီးက တုပ်တုပ်မလှုပ် ဘူး။ ဘယ် လောက်တောင်နာကျည်းလဲမသိဘူးဗျ။ ခက်တာကအောင်ကောင်းကျော်။ သူကမယားငယ်လေးကိုအတော်သံယောဇဉ်ကြီးရှာတာ။ မယားကြီးကိုကြောက်လို့သာမကွဲရဲတာ။မယားကြီးသာကွာပေးရင် မယားငယ်လေးကိုအတည်ယူတော့မှာကိုး။ တိုက်ပေါ်ကခုန်ချသေပြီး အောင်ကောင်းကျော်လည်း စိတ်ထိခိုက်သွားတယ်။ ...
သောက်လေ့ရှိသည်။ ကျွန်တော်တို့ မှာ ထိုဆိုင်တွင် ဘောလုံးပွဲ အကြောင်း ရောက်တတ် ရာရာ ပြောလေ့ရှိနေခဲ့ပြီး ထိုညကားကျွန်တော်တို့ စကားကောင်းနေသဖြင့် အမေ့အတွက် ဆေးဝယ်ရန် အမှီ ကိုခင် ဆိုင်ကို အမှီလာခဲ့ပင်။ ကိုလွင်မှာ ၎င်းစက်ဘီးက နောက်ဘီးလေလျော့နေသဖြင့် လေထိုးမည်ဟု ဆိုကာ ကွမ်းယာဆိုင်တွင် ကျန်နေခဲ့ခြင်းဖြစ် သည်။ မိုးဦးကျချိန်မို့ ခပ်ဆတ်ဆတ် ဆောင့်တိုက်ထားတဲ့ လေပြင်းနဲ့အတူ မကြာသေးမီက မိုးခပ်သည်းသည်း ရွာထားသဖြင့် မဟူရာ ကတ္တရာလမ်းထက်တွင်မှူ မိုး ရေများပင် မခြောက်သေးပါ။ ဆေးရုံကုန်းလမ်းမှာ လမ်းမီးတိုင်များ ရှိသော်လည်း ...
နက်ကြားလား၊ နွားနက်စွပ်လား၊ နွားနက်ထိပ်ကွက်လား၊ နွားပြေနီလား၊ နွားပြေညို လား ဆိုတာတွေ ကြည့်ရတာပေါ့ဗျာ။ ဒါတွေကြည့် ပြီးတော့မှ နွားဝယ်သူကို နွားလိုက်ကြည့်ပေးတဲ့ဘိုး တော်ကြီးတွေက ရွတ်ကြဖတ်ကြတော့တာဗျို့။ ‘ကျောကုန်းမှာဗွေ မြီးရင်ဗွေ ရလေတုံလတ် မွေးမြူ အပ်’တို့၊ ‘စံပယ်ဖြူဖြူ ကြိမ်မကူနဲ့တို့၊ ‘ဇော်ရောင်ကွမ်း သွေး သေအောင်ပြေး’တို့၊ ‘ထိပ်ထက်ကြာနေလည် ပင်းဗွေ ထိုလေ နွားမြတ်မွေးမြူအပ်’တို့၊ နွားညိုသံ ရောင် တုတ်မဆောင်နဲ့၊ ‘ဘယ်ထောင်ညာလဲဥစ္စာ မြဲ’တို့၊ ‘ဘဲလဲညာထောင်ဥစ္စာပြောင်’တို့၊ ‘နွားနီကွမ်း သွေးရိုက်နိုင်မှပြေး’တို့၊ ‘နွားဝါဖွဲနုသေအောင်ထု ဂ ရုမထားတတ်’တို့၊ ဗွေဆင်မျက်ကြား ...
ငှက်ပျောဖက်တွေ အသေအချာ ခင်းပြီး ထမင်းပုံ၊ ဟင်းပုံပြီး အကျအနကို ကျွေးတာဗျ ။ ပြောင်းရှည်ဆိုတဲ့ကောင်က လူက အရပ်ရှည်ရှည်၊ ကလန်ကလားကြီးနဲ့ဗျ။ ထမင်းတောင်းကြီး ခါးစောင်းတင်ပြီး ကျွေးနေလိုက်တာများ တကယ့်အလှူအိမ်ကြီးကျနေတာဗျ။ ကျုပ်လည်း ပြောသာပြောတာပါဗျာ။ မီးလောင်ကုန်းက အကျွတ်အလွတ်ပွဲကို မရောက်တာကြာပါပြီ။ ဟိုတုန်းကသာ တစ်ခေါက်၊ နှစ်ခေါက် ရောက်တာ။ ဒီနောက်ပိုင်းတော့ မသွားဖြစ်ဘူးဗျ။ ကျုပ်တို့ရွာက ရွှေတောင်ဦးဘုရားပွဲက ပြီးရုံရှိသေးတော့ လူတွေလည်း ပန်းနေကြတာမို့လားဗျာ ဒီအချိန်မှာ ဘယ်မှကို သွားချင်ကြတာ မဟုတ်ဘူးဗျ။ “ကိုကြီးတာတေ၊ ဒီနှစ် မီးလောင်ကုန်းက အကျွတ်အလွတ်ပွဲကို ...
နေသည်ကို ပင် တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်သော ဦးသန်းလှိုင် မှ ယခု ကောက်ခါငင်ကာ ကြီး ကောင်းသွားသည်မှ ပုံမှန်တော့ မဟုတ်ဟု တွေးရင်း ပေတူးကို နှုတ်ဆက်ကာ အတွေးပေါင်းစုံ နှင့် အိမ်ပြန်လိုက်ပါလေတော့သည်။ ◾အခန်း(၂) မောင်ဘိုးထင်သည် အိမ်ရှေ့တန်းလျားတွင် ငူငူငိုင်ငိုင် နှင့် ထိုင်နေသည်။ထိုစဉ် ဦးအုန်း သည် အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းလာပြီး မောင်ဘိုးထင်အနား တွင် ထိုင်လိုက်ကာ ရေနွေး တခွက် ကို ငှဲ့ ရင်း စကားဆိုလေ၏။ ...