သစ်ကိုင်း လှုပ်ပြတယ်။ ဒီအကောင် ဘာပြောတယ်ထင်တုံး ‘ငနက်ကျော်ကြီး မင်းဖို့မပါဘူး ငါတောင် သောက်လို့စားလို့ မဝရတဲ့အထဲမှာ လာခြောက်မနေနဲ့ ကိုယ်ဟာကိုယ် အေးအေးနေတဲ့’ ။ တော်တော် မိုက်ရိုင်းတဲ့ကောင်ကွာ” “သြော် ဒါကြောင့်ကိုး ဘိုးကို တောတက်တာကြာပြီပဲ။ ဘိုးနက်ကျော်တို့ အထာတွေ ဒီကောင် သိပြီးသားပဲ။ အခုမှ ဘာဖြစ်သွားတုံးဗျာ” ကျုပ်က နောက်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဘိုကိုးအမေကို မေးလိုက်တယ်။ ဘိုကိုးအမေ အရီးသိန်းလှ … “ငါလည်း မသိပါဘူး တာတေရယ်။ ဒီတစ်ခါမှ ...
တွေ့လိုက်ရသောကြောင့်ပင် ဖြစ်လေသည်။ထို့နောက် မလှမေလည်း သားဖြစ်သူအနားသို့ ပြေး၍သွားကာ ထွေးပွေ့ထားလိုက်ပြီး… ” သားရေ … သားမောင်ချစ်လူ ” ” အမေခေါ်နေတယ်လေ… သားရေ…သား ” မလှမေ၏ အော်ခေါ်သံကြောင့် မောင်ချစ်လူလည်း သတိရလာကာ ” မလိုက်ဘူး… မလိုက်ဘူး.. ငါ့အနားမလာနဲ့ ” ” သားရေ ..သား..သတိထားအုံးလေကွယ်… အမေလေ သားရဲ့ ” ” အမေ သားကို…ဟို…ဟို..မိန်းမကြီး အတင်းလာခေါ်နေတယ်ဗျ… ...
မေးရှာသည်။ “ရပါတယ် မလုပ်ပေးပါနဲ့ ဒီနေ့အတန်းချိန်လည်းပြီးနေပြီ။အိမ်ပြန်မှာဆိုတော့ အကြောင်းမရှိပါဘူး´´ အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီးရောင်နီဦး တစ်ယောက် ခွင့်လွှတ်စကားတွေချည်းပြောသည်။ “ဟုတ်ကဲ့ ဒါဆို သစ္စာအတန်းချိန်လေးရှိနေလို့ သွားလိုက်အုံးမယ်´´ သစ္စာလည်း အတန်းချိန်နောက်ကျမှာဆိုလို့ ထွက်သွားသည်။ရောင်နီဦး ရဲ့မျက်လုံးတွေက သစ္စာရဲ့နောက်ကို လိုက်ပါသွားသည်။ “ဟေ့ယောင် ရောင်နီဦး မင်းအကြည့်တွေက မများလွန်းဘူးလား ဟိုကသွားတာဖြင့် အခန်းထဲရောက်တော့မယ်´´ ရောင်နီဦး ကိုသူငယ်ချင်းတွေဝိုင်းပြောတော့မှ ရောင်နီဦးတစ်ယောက် အကြည့်တွေရပ်တန့်မိတော့သည်။ “မင်းတို့ကလည်း ငါ့ဆိုဖဲ့မယ်ဆိုတာချည်းပဲ လာကန်တင်းသွားရအောင်´´ “မင်းဝယ်ကျွေးရမှ ...
တဲ့စည်းစိမ်တွေကို ငါ့သားကြီးနှစ်ယောက်ကိုပိုပြီးပေးမယ် မင်းကိုတော့ထိုက်သင့်သလောက်ပဲ ငါခွဲပေးမယ်…” “ရပါတယ်အဖေ ကိစ္စမရှိပါဘူး” သာကျော်နှင့်သာမော်တို့အား သူဌေးကြီးဦးလှိုင်ဘွားကသူပိုင်ဆိုင် သည့်အမွေများကိုသာဇော်ထက် ပို၍ခွဲဝေပေးလိုက်တော့သည်။ အမွေရသွားသည့်သားဖြစ်သူ သာကျော်နှင့်သာမော်တို့လည်း ဖခင်ဆီမှရလာသည့်အမွေတို့ဖြင့် သောက်စားပျော်ပါးကာထင်တိုင်း သုံးဖြုန်းကြတော့သည်။ သားငယ်သာဇော်ကတော့ ဖခင်ပေးသည့်အမွေအနည်းငယ်ဖြင့် မြေကွက်တစ်ကွက်ကိုဝယ်ယူပြီး အိမ်ခွဲနေခဲ့သည်။ ပိုလျှံသည့်ငွေများကို စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများထဲသို့ ထည့်ထားလေသည်။ အမွေခွဲဝေပေးလိုက်သည့် သူဌေးကြီးဦးလှိုင်ဘွားလည်း သားကြီးသာကျော်အိမ်၌ နေထိုင်ခဲ့သည်။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ သားကြီးဖြစ်သူသာကျော်ရရှိထားသည့် ပစ္စည်းဥစ္စာများလည်းကုန်ဆုံးခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်ဖခင်ဖြစ်သူအား အိမ်ပေါ်တင်ပြီးကျွေးမထားနိုင်ဟု ဆိုကာဖခင်အားအိမ်ပေါ်မှ ...
စကားပြောဆိုငတတ်လို့မကြိုက်။စနောက်သန်သည်မှာ လည်းယောက်ျားလေးအားလုံးလိုလိုပင်။ “မိန်းကလေးလည်း လူပဲငါတို့လည်းလူပဲ ပင်ပန်းတာပေါ့´´ မြတ်မင်းခမှ အစ်ကို့ကိုပြန်ပြောသည်။မြတ်မင်းခမှာ ရုပ်ချောသလို ဂုဏ်မောက်သူတစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်။ခင်မင်နေပေမယ့်မြတ်မင်းခ စိတ်ကခန့်မှန်းလို့မရ သူတစ်ယောက်ဟုဆိုနိုင်သည်။သူငယ်ချင်းစိတ်ဓာတ်ရှိလို့သာ ခင်မင်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ “စကားကိုဘယ်လိုပြောတာလည်း မြတ်မင်းခ´´ “တော်ပါတော့ ကိုကြီးရာ ရောက်ရောက်ချင်း စကားပြောတာတွေက ရန်ဖြစ်တော့မယ်အတိုင်းပဲ ´´ ကျွန်မ လည်း ဝင်တားရချေပြီ။မတားလျှင် ရန်ဖြစ်ကြတော့မည်။နောက်ပြီးရင် သူတို့ကပြန်တည့်ကြတာပါပဲ။ခုရန်ဖြစ်တုန်းတော့ ဘေးလူတွေက အနေခက်ရသည်မဟုတ်လား။ထိုအချိန်မှာပဲ… “ မဟာစံအိမ်ကနေကြိုဆိုပါတယ် ကလေးတို့ ကြီးမေအိမ်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေလို့ရတယ် အိမ်မှာက သားမိသုံးယောက်ထဲနေတာ သားကြီးနဲ့သမီးငယ်က လယ်ထဲသွားတယ်´´ ကြီးမေဆိုသူမှာ ...
အသားရည်က နီတာလိုလို မဲတာလိုလို တွေဖြစ်လို့ပါဗျာ ” “ကဲ စိတ်မပူတော့နဲ့ ကျုပ်တက်နိုင်သလောက်ကူညီပေးပါမယ် အခုတော့ ကျုပ်တို့ကို စံတင် တပည်တွေ တင်လာတဲ့ လှည်းသမားဆီ ပို့ပေးကြပါဦး” “ဟုတ်ကဲ့ ပါဆရာကြီး ကျုပ်ကိုယ်တိုင်ပို့ပေးပါမယ် ဗျာ ” မီးပူရွာ ရွာလူကြီးသည် ဦးဖိုးဝေ နှင့် သူရိယတို့၏ အရှေ့မှ နေ၍ သူ၏ အိမ်ဝိုင်းအပြင်သို့ထွက်လိုက်ပြီး ရွာထဲသို့ ဦးဖိုးဝေ နှင့် သူရိယ အားခေါ်ဆောင်သွားပါလေတော့သည်။ ▪️အခန်း-၃ ...
မရမကလိုက်လံသတ်ဖြတ်ကာ အနိုင်ယူပြလေ့ရှိသည်။ ဖိုးအေးလုပ်သည့်အလုပ်မှာလည်း အကုသိုလ်ပြည့်နှက်နေသည့် မုဆိုးအလုပ်ဖြစ်သည်။ ထိုရွာအနီးတစ်ဝိုက်တွင် နက်ရှိုင်းသည့် တောနက်ကြီးများရှိသည်မို့ တောကိုမှီတင်းနေထိုင်ကြသည့် သားကောင်များမှာလည်း ပေါများလှသည်။ သမင်၊ ဒရယ်၊ ချေငယ်၊ စိုင်၊ ဆတ်၊ တောဝက် စသည့်တောကောင်များမှာ သိပ်ဝေးဝေးလံလံရှာမဖွေရပေ၊ ဖိုးအေးတစ်ယောက် မနက်ခင်းလင်းသည်နှင့် ဒူးလေးတစ်လက်ကိုင်ကာ တောလိုက်စမြဲဖြစ်သည်။ တောမလိုက်သည့်အခါတွင်လည်း ဖိုးအေးမှာ သားသတ်သမားဖြစ်တော့သည်။ ကိုယ်တိုင်လည်း ကြက်၊ ဝက်၊ ဆိတ်များကိုမွေးမြူထားသလို အခြားသူများမွေးမြူထားသည့် ဆိတ်၊ ဝက်၊ နွားများကိုလည်း သက်ရှိအကောင်အဖြစ်မှ အသားတွဲများအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲပေးရသည့်လုပ်ငန်းကိုလည်း ဖိုးအေးအထူးကျွမ်းကျင်ပေသည်။ ...
ဖြင့် သိနှင့်ပြီးဖြစ်၏။ ” မောင်…. ကလေးတွေစာလိုက်နိူင်ရဲ့လား….ဆရာဆရာမတွေကိုရိုသေလေးစားရဲ့လား….” ” ကလေးတွေကလိမ္မာပါတယ်ဖူးရဲ့….ဖူးရဲ့သွန်သင်ဆုံးမမှုတော်လို့ ကြီးသူရိုသေငယ်သူသနားတတ်ကြပါတယ်….” ” ဒါနဲ့မောင့်ကျောင်းက ဆရာမနွယ်ရုံကရော အိမ်ထောင်သည်ဘဲလားမောင်….” ” ဒါတော့မောင်မသိဘူးဘဲဖူး….သူ့ဟာသူအိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ဖြစ်၊အပျိုဖြစ်ဖြစ်မောင်တို့နှင့်မှမဆိုင်တာဖူးရဲ့….” ” အင်း….” ဖူးကထိုသို့သာဖြေလိုက်ပြီးအကင်ကိုဆက်စားနေလိုက်၏။ ကျောင်းဖွင့်ရက်ဖြစ်သဖြင့် ဖူးအိပ်ယာမှအစောထပြီး မောင်နှင့်ကလေးတွေစားဖို့ ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပေး၏။ ပြီးသည်နှင့် ရေမိုးချိုးကာရုံးသွားသည့်ဝတ်စုံကိုတစ်ခါထဲလှဲလှယ်ထားလိုက်၏။ မောင်နှင့်ကလေးများနိူးလာပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်မနက်စာစားသောက်ကြ၏။ ” မောင်ဒီနေ့အချိန်ပိုခေါ်ထားလား….” ” မခေါ်ဘူးဖူး….သောကြာနေ့ညမှခေါ်မှာဘာလို့လဲ…” ” ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး….အချိန်ပိုခေါ်ရင် ...
ဘယ်လက်သို့ ပြောင်းလဲေနေ လရာ စိုးကြီး လန့်ဖျပ်ကာ ငယ်သံပါအောင် အော်ပါတော့သည်။ “လာ လာကွပါဦး သ သရဲ ” ဆူညံစွာ အော်ဟစ်နေသော စိုးကြီး အနားသို့ ရွာလူကြီး နှင့် တခြားရွာ သားများ ရောက်လာကြသည် ၊ ရွာလူကြီးသည် ပြူးကျယ်နေသော မျက်လုံး နှင့် အိမ်အောက်ရှိ လှဝင်းပေးခဲ့သော အရုပ်ကို လက်ညှိုးထိုးပြနေသော စိုးကြီးကို ကြည့်ကာ “ဟေ့ ကောင် ဘာတွေ အော် နေတာလဲ ...
Comprehensive and Collision insurance, commonly known as full coverage, is not required by law, but it does offer a variety of benefits for the policyholder. Similar to liability insurance, if you cause a car accident, your insurance will cover damages ...