ရင်ကွဲနာ

မေးရှာသည်။

 

“ရပါတယ် မလုပ်ပေးပါနဲ့ ဒီနေ့အတန်းချိန်လည်းပြီးနေပြီ။အိမ်ပြန်မှာဆိုတော့ အကြောင်းမရှိပါဘူး´´

 

အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီးရောင်နီဦး တစ်ယောက် ခွင့်လွှတ်စကားတွေချည်းပြောသည်။

 

“ဟုတ်ကဲ့ ဒါဆို သစ္စာအတန်းချိန်လေးရှိနေလို့ သွားလိုက်အုံးမယ်´´

 

သစ္စာလည်း အတန်းချိန်နောက်ကျမှာဆိုလို့ ထွက်သွားသည်။ရောင်နီဦး ရဲ့မျက်လုံးတွေက သစ္စာရဲ့နောက်ကို လိုက်ပါသွားသည်။

 

“ဟေ့ယောင် ရောင်နီဦး မင်းအကြည့်တွေက မများလွန်းဘူးလား ဟိုကသွားတာဖြင့် အခန်းထဲရောက်တော့မယ်´´

 

ရောင်နီဦး ကိုသူငယ်ချင်းတွေဝိုင်းပြောတော့မှ ရောင်နီဦးတစ်ယောက် အကြည့်တွေရပ်တန့်မိတော့သည်။

 

“မင်းတို့ကလည်း ငါ့ဆိုဖဲ့မယ်ဆိုတာချည်းပဲ လာကန်တင်းသွားရအောင်´´

 

“မင်းဝယ်ကျွေးရမှ သွားမယ်´´

 

“အေးပါ ဝယ်ကျွေးပါ့မယ်´´

 

“ဖိနပ်ကို ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ´´

 

“မေ့သွားလို့ အိမ်ပြန်မယ် နောက်နေ့မှဝယ်ကျွေးမယ်´´

 

ရောင်နီဦး တစ်ယောက်ရှက်ရမ်း ရမ်းပြီး ဘာတွေလုပ်နေမိမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။

 

************************************

“ဒီမှာဒီမှာ´

´သစ္စာရဲ့ခေါ်သံပင်ဖြစ်သည်။

 

“သစ္စာ ဘာများလဲ´´

 

“ဖိနပ်ပါ မနေ့ကသစ္စာကြောင့်ပျက်သွားလေ ဒါ့ကြောင့်ပြန်ဝယ်ပေးတာပါ´´

 

“မဟုတ်တာ မနေ့က ကျွန်တော်ဖိနပ်အဟောင်းစီးလာမိတာလေ ဒါ့ကြောင့်မလ်ိုပါဘူး´´

 

“ဒီမှာ သစ္စာကဝယ်လာပေးပြီးပြီ´´

 

သစ္စာရဲ့လက်ထဲတွင် အိတ်အဖြူလေးနှင့် သပ်ရပ်စွာထုတ်ထားသောဖိနပ်ဗူးလေးက်ိုင်ထားသည်။ရောင်နီဦးလည်း ငြင်းမရတဲ့အဆုံး လက်ခံလိုက်ရတယ်။

ဒီလိုနဲ့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်

တွေ့ဆုံမှုတွေများပြီး

ချစ်သူတွေပါ ဖြစ်သွားကြ ဖို့အကြောင်းဖန်လာတယ်။အမှန်တော့ ရောင်နီဦးကို သစ္စာကအရင်ချစ်နေခဲ့တာပါ။

 

“သစ္စာ ကျွန်တော်တောင်းထားတဲ့အဖြေ

လေးအခြေအနေဘယ်လိုရှိလဲ´´

ရောင်နီဦးစကားကြောင့် သစ္စာရှက်ပြုံးပြုံးသည်။

 

“သစ္စာကျွန်တော့်ကို လှောင်တာလား´´

 

“မလှောင်ပါဘူး ရော့´´သစ္စာတစ်ယောက်အိတ်လေးထဲမှစာအုပ်လေးတစ်အုပ်ကို ထုတ်ပေးသည်။

 

“ဒီစာအုပ်က´´

 

“ဖတ်ကြည့်လ်ိုက်ပေါ့ သစ္စာသွားပြီနော်´´

 

ရောင်နီဦး တစ်ယောက်စာအုပ်လေးကိုင်လျက် သစ္စာကျောခိုင်းလို့အဝေးရောက်သွားတဲ့အထိကြည့်နေမိသည်။စာအုပ်လေးကို ဖွင့်ဖတ်လိုက်တော့-

 

 

သို့/

ကိုရောင်နီဦး

 

သစ္စာ ကိုရောင်နီဦးကို စတွေ့ကတည်းကချစ်မိသွားတာပါ။အဲ့နေ့က ရောင်နီဦး ကားမှတ်တိုင်မှာမိုးရွာကြီးထဲ တစ်ယောက်တည်း ကားရပ်စောင့်နေတဲ့ကိုရောင်နီဦးကို ကျွန်မချစ်ခဲ့မိတာပါ။တက္ကသိုလ်မှာ မထင်မှတ်ဘဲတွေ့လိုက်ရတဲ့အတွက်နည်းမျိုးစုံသုံးပြီးချည်းကပ်ခဲ့မိတာ တောင်းပန်ပါတယ်နော်။သစ္စာ ရောင်နီဦးကို ချစ်တယ်။

 

သစ္စာရဲ့စာကြောင့် ရောင်နီဦးလည်း အပျော်ကြီး ပျော်သွားတော့တယ်။

 

ဒီလိုနဲ့နှစ်ယောက်သားတစ်ဦးကိုတစ်ဦး

အပြန်အလှန်နားလည်မှုများစွာနဲ့ ချစ်ခဲ့ကြတယ်။စိတ်ဆိုးစိတ်ကောက်ပေမယ့် ရန်ဖြစ်လိုက်ပြန်ချစ်လိုက်ဆိုသလို သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်က တကယ့်ကိုစံပြုခဲ့တယ်။

 

€€€ငါ့အနားမှနင်သာရှိရင် အရာရာစွန်လွှတ်နိုင်သွားပြီ ကျန်တာဘာမှထပ်မလိုဘူး€€€အချစ်သီချင်းသံလေးတွေပျံ့လွင့်နေခဲ့တာပေါ့။

“သစ္စာ´´

 

“ကို ပြောလေ´´

 

“ဟင် နှာခေါင်းသွေးလျှံနေတယ်´´

 

ရောင်နီဦးတစ်ယောက် အရမ်းစိတ်ပူသွားတယ်။

 

“ကို ရယ်နေပူလ်ို့ပါ ဒီလိုပဲ သစ္စာကနေပူတာနဲ့နှာခေါင်းသွေးလျှံနေကျပါ´´

 

“ခဏနော် ကိုသုတ်ပေးမယ် နှာခေါင်းမော့ထား´´

 

ရောင်နီဦးတစ်ယောက် အမြဲတမ်း ကိစ္စအသေးလေးတွေကအစ ဂရုတစိုက်လုပ်ပေးခဲ့တယ်။

 

“ကို ကလည်းပိုကိုပိုတယ်´´

 

“ပိုတာမဟုတ်ပါဘူး ချစ်တာပါ´´

 

နှစ်ယောက်သား အချစ်ပိုကာ အရမ်းကြည်နူးခဲ့ကြတယ်။

တစ်နေ့တော့_

 

€€€ဘယ်မိန်းကလေးမှမချစ်ပါနဲ့ သူငယ်ချင်းမိန်းကလေးမှမချစ်ပါနဲ့ သူငယ်ချင်းမိန်းကလေးများနဲ့လည်း စကားတောင်မပြောနဲ့€€€

 

“ဟယ်လို သစ္စာ ကိုအခုပဲသစ္စာတို့အဆောင်ကိုလာနေပြီ´´

 

“ကိုရောင်နီဦး´´

သစ္စာရဲ့လေသံကတစ်ခုခုဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ရောင်နီဦးသတိထားမိတယ်။

 

“သစ္စာ ဘာဖြစ်နေတာလဲ´´

 

“Online ဖွင့်လိုက်ပါ အဲ့မှာပုံတွေပို့ထားတယ် ကျွန်မတို့ဇာတ်လမ်းဒီမှာတင်ပြီးသွားပြီ’ တီ တီ တီးးး´´

 

“ဟယ်လို သစ္စာ ဟယ်လို ဖုန်းချသွားပြန်ပြီ စိတ်ကောက်နေပြန်ပြီထင်တယ် ဘာတွေပို့ထားလဲမသိဘူး ။´´

 

ရောင်နီOnlineဖွင့်ကာ ကြည့်လိုက်တော့

 

“ဟာ ဒါ ဒါကဘာတွေလဲ မဟုတ်ဘူး

မဟုတ်ဘူး ´´

 

ရောင်နီဦးနဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်တွဲရိုက်ထားတဲ့ပုံတွေနဲ့ သစ္စာနဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်တွဲရိုက်ထားသောပုံများဖြစ်နေသည်။ရောင်နီဦးတစ်ယောက် ဒေါသထွက်ရမှာလား ခံပြင်းရမှာလားမသိအောင်ကို ဖြစ်နေရှာသည်။သစ္စာတစ်ယောက် ရောင်နီဦးရဲ့ fb acc

ဖုန်းနံပါတ်အားလုံးကို blockလိုက်တယ်။

 

“ဘာတွေလဲကွာ ဘာတွေလဲ´´

 

ဒီလိုနဲ့လမ်းခွဲခြင်းခံလိုက်ရပြီး

ရောင်နီဦးလည်း စိတ်ထွက်ပေါက်အနေနဲ့

တခါမှမသောက်ဖူးတဲ့ အရက်တွေကိုသောက်ပြီး

အရက်သမားဖြစ်လုနီးပါးအခြေအနေရောက်ခဲ့တယ်။

 

သုံးလခန့်ကြာသော်-

 

“မင်း ရောင်နီဦးမဟုတ်လား´´

 

ရောင်နီဦးရဲ့သူငယ်ချင်း အာကာကျော်မှ ပုခုံးပုတ်ခါ မေးလိုက်တယ်။

 

“ဟုတ်တယ် ရောင်နီဦး မင်းကဘယ်သူလဲ´´

 

အာလေးရှာလေးပုံစံနဲ့ပြောသည်။။

 

“ရောင်နီဦးကွာ မင်း မင်းဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ လာမင်းကိုအရေးကြီးတဲ့အရာတွေပြောရဦးမယ်

ငါ့အိမ်လိုက်ခဲ့…´´

 

အာကာကျော် ရောင်နီဦးကို သူ့အိမ်ခေါ်သွားပြီး ရောင်နီဦးရဲ့မူလပုံစံပြန်ရောက်အောင် အထိပြုပြင်ပေးခဲ့တယ်။အရက်လည်းပြတ်သွားပြီ။ သူပြောချင်တဲ့ အရာက်ိုပြောပြခဲ့တယ်။

 

“ရောင်နီဦး ငါမင်းကို အရေးကြီးကိစ္စပြောချင်တယ် ဒါပေမယ့် ပြောသင့်မပြောသင့်လည်း ချိန်နေရသေးတယ်´´

 

“အာကာ ငါမင်းကိုကျေးဇူးအရမ်းတင်တယ် ငါ့ဘဝလမ်းမှားရောက်နေခဲ့တာပါ ငါတို့ကြားမှ မပြောသင့်တဲ့စကားမရှိပါဘူး´´

 

“ကောင်းပြီလေ ငါသစ္စာအကြောင်းပြောချင်တာ´´

 

သစ္စာဆိုတဲ့စကားကြားလိုက်ရုံနဲ့ ရောင်နီဦး တုန်လှုပ်သွားတယ်။သူ့စိတ်ထဲမှာ ခုထိ သစ္စာကိုမမေ့သေးဘူး။မုန်းလည်းမမုန်းခဲ့ဘူး။ရှင်းပြခွင့်မရခဲ့တဲ့အတွက်နောင်တတွေရနေတယ်။

 

“သစ္စာ ဘယ်မှာလဲ ငါသူနဲ့တွေ့ချင်တယ်´´

 

“မင်း သူနဲ့တွေ့ရင် ဘာတွေပြောမှာလဲ´´

 

“ငါသူ့ကို ရှင်းပြချင်တယ် သူ့ကိုငါမမုန်းဘူး သူလည်းငါ့ကိုသတိရနေမယ်လို့ငါယုံကြည်တယ်´´

 

အာကာကျော် လည်းရောင်နီဦးစကားကို ကြားပြီး စိတ်မကောင်းတဲ့အမှုအရာ

မှာပေါ်လွင်လှတယ်။

 

“အာကာကျော် ပြောပြပါကွာ သစ္စာခုဘယ်မှာလဲ´´

 

“သစ္စာ မင်းနဲ့သူအတူနေဖို့ဆိုပြီး

ဝယ်ထားတဲ့အိမ်ကလေးမှာပါ´´

“ဘယ်လို တကယ်လား´´

ရောင်နီဦး ခေါင်းတွေချာချာလည်သွားတယ်။ဘာတွေဖြစ်မှန်းမသိလောက်အောင်က်ို ဆွံ့အသွားတယ်။ရောင်နီဦးကြားထားတာက

သစ္စာက နိုင်ငံခြားက်ိုထွက်သွားပြီလို့ကြားထားခဲ့တာ။ခုသူတို့နှစ်ယောက် လက်ထပ်ပြီးရင်အတူနေဖို့ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်ကလေးမှာဆိုတဲ့ စကားကြောင့် ချက်ချင်းဆ်ိုသလ်ို…

 

“အာကာကျော် ကျေးဇူးပါကွာ ငါမင်းကျေးဇူးကို ဒီတစ်သက်မမေ့ပါဘူး

ငါသွားပြီနော်´´

 

“ရောင်နီဦး ခဏလေး ငါ့စကားမဆုံးသေးဘူးလေ´´

အာကာကျော်ရဲ့စကားပင် မဆုံးသေးဘူး ရောင်နီဦးတစ်ယောက် ကားမောင်းပြီးထွက်သွားချေပြီ။

 

€€€ငါ့နားမှာ နင်သာရှိရင် အရာရာစွန့်လွှတ်နိုင်သွားပြီ€€€သီချင်းသံက ခြံထဲဝင်လိုက်ရုံဖြင့် ကြားနေရတယ်။ရောင်နီဦး တစ်ယောက် ခြေလှမ်းတွေလေးလံစွာနဲ့ အိမ်ထဲထိရောက်အောင်သွားခဲ့တယ်။အိမ်က လုံးဝတံခါးပိတ်ထားခြင်းမရှိပါ။

 

“သစ္စာ အိမ်ထဲမှာလား´´

သစ္စာရဲ့နာမည်ကိုခေါ်ကာ ရောင်နီဦးတစ်ယောက် အိမ်ထဲကိုဝင်သွားတယ်။အိမ်ထဲတွင် လူမရှိသည့်အလား တိတ်ဆိတ်နေသည်။ရောင်နီဦး အခန်းတစ်ခန်းကို တွန်းဖွင့်လိုက်ရင်း…

 

အိပ်ယာထဲမှာလှဲနေသော သစ္စာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။သစ္စာကိုစောင့်ရှောက်မည့်သူတစ်ယောက်မှ မရှိ။

 

“သစ္စာ´´ရောင်နီဦးတစ်ယောက် သစ္စာကို အသာလေးခေါ်လိုက်သည်။

 

“ဟင် ကိုသစ္စာဆီပြန်လာတယ်´´

 

နှစ်ယောက်သား ခွင့်လွှတ်ခြင်းတွေနဲ့ အပြစ်ဆိုတာတွေကို ဘေးဖယ်ထားခဲ့တယ်။အမှန်တော့ သစ္စာက သွေးကင်ဆာ နောက်ဆုံးအဆင့်ကြောင့် ရောင်နီဦး ဝမ်းနည်းမှာစိုးရိမ်လို့ လုပ်ကြံဇာတ်တွေဖန်တီးခဲ့တာပါ။

 

“သစ္စာရယ် ကို့အပေါ်ရက်စက်ပြီး သစ္စာကိုယ်တိုင်ဒုက္ခခံနေတာပဲ ခုဆေးရုံသွားရအောင်လေ´´

သစ္စာတစ်ယောက်မျက်နှာပျက်သွားတယ်။

 

`´ဟင်အင်း မသွားဘူးကို မသွားဘူး´´

သစ္စာအတင်း ဆေးရုံမသွားဖို့ငြင်းရှာသည်။

 

“သစ္စာရယ် ဘာလို့မသွားချင်ရတာလဲ´´

 

“သစ္စာအခြေအနေသစ္စာသိပါတယ် သစ္စာဘယ်မှမသွားဘူးနော်´´

 

“အင်းပါ သစ္စာဘယ်မှမသွားနဲ့ ဒါနဲ့သစ္စာဘေးမှာ တစ်ယောက်မှမရှိဘူးနော်´´

 

“သစ္စာလိုရောဂါသည်ကို ဘယ်သူက စောင့်ရှောက်ပေးချင်မှာလဲ´´

 

“ဒီနေ့ကစပြီး ကိုစောင့်ရှောက်မယ်နော်´´

ဒီလိုနဲ့ အဲ့ဒီအိမ်ကလေးမှာ မောင်နှမတွေလို နေထိုင်ကြတယ်။တစ်ပတ်လောက်ကြာတော့

သစ္စာတစ်ယောက် လမ်းလျှောက်နိူင်နေပြီ။နှစ်ယောက်သား အပူပင်ကင်းစွာနဲ့ အိမ်ကလေးမှာပျော်ရွှင်နေကြတယ်…

 

“မောင်ရင် မင်းဒီအိမ်မှာနေတာလား´´

 

အသက်၄၀လူတစ်ယောက်က ရောင်နီဦးကိုမေးသည်။

 

“ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး ဘာလို့လဲ´´

 

“မင်းတစ်ယောက်ထဲနေတာလား´´

 

“မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော့်…ဟ်ိုကျွန်တော့်ညီမလေးနဲ့နေတာပါ´´

 

“မောင်ရင့် ညီမလေးကအိမ်ပြင်မထွက်သလိုပဲ´´

 

“အဲ့ဒါဦးလေးနဲ့ မဆိုင်ဘူးထင်တယ် ကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး´´

ရောင်နီဦးလည်း ခြံထဲကိုဝင်သွားတယ်။

€€€သူငယ်ချင်းမင်းဘဝမှာ လဲပြိုနိုင်ပါစေ တခါတလေမှာ€€

 

“ဟယ်လို အာကာကျော် ငါမင်းကိုပြောစရာရှိတယ် ငါ့အိမ်လာခဲ့ပါလား´´

 

“ရောင်နီဦး မင်းအိမ်ကသော့ခတ်ထားတယ်လေ မင်းအခုဘယ်မှာလဲ´´

 

“ငါ ဒီမှာ သစ္စာနဲ့အတူရှိတယ် ငါတို့နှစ်ယောက် လက်ထပ်ပြီးရင်အတူနေမယ်

ဆိုပြီးဝယ်ထားတဲ့အိမ်မှာလေ ´´

“ရောင်နီဦး မင်း မင်းဘာပြောတယ်´´

 

အာကာကျော်တစ်ယောက်တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား

သောလေသံနဲ့ ရောက်နီဦးကို ပြောလိုက်တယ်။

 

“အာကာကျော်မင်းက ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ငါတို့ကမောင်နှမလိုနေတာပါ´´

 

“မဟုတ်ဘူး ရောင်နီဦး မင်းအဲ့အိမ်ကထွက်လာခဲ့တော့´´

 

“ငါ သစ္စာကိုတစ်ယောက်ထဲ ထားခဲ့ပြီးထွက်လာလို့မရဘူး မင်းလာခဲ့ကွာ ဒါပဲနော် သစ္စာခေါ်နေလို့ငါသွားရဦးမယ်´´

 

ရောင်နီဦးတစ်ယောက် ဖုန်းချလိုက်သည်။

အာကာကျော်တစ်ယောက်လည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။သေချာအောင်

ရောင်နီဦးရှိသောနေရာကို အာကာကျော်ရောက်အောင်သွားခဲ့တယ်။

 

“တီးးးးတီးးး´

 

“အာကာကျော် ကားပေါ်ကဆင်းပါဦး´´

 

“မဆင်းတော့ဘူး မင်းငါနဲ့လိုက်ခဲ့´´

 

“မင်းကလည်း သစ္စာနဲ့တွေ့သွားဦးလေး ´´

အာကာကျော်မျက်နှာမကောင်းသည်ကို ရောင်နီဦးသတိထားမိသွားပုံရတယ်။

 

“ငါ့ကို အရေးကြီး

ပြောစရာရှိနေတာလား အပြင်သွားရအောင်လေပြီးရင်တော့ သစ္စာနဲ့တွေ့သွားရမယ်´´

 

“အင်းပါ ဒါဆိုမင်းကားပေါ်တက်´´

“သစ္စာရေ ကို အာကာနဲ့အပြင်သွားလိုက်အုံးမယ် ခဏနေပြန်လာခဲ့မယ်´´အထဲမှ သစ္စာရဲ့အသံကိုမကြားရပေ။

 

“သွားမယ်လေ´´

 

“သစ္စာဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး

သွားကြည့်ရအောင်´´

 

ရောင်နီဦးကားပေါ်မတက်ဘဲနောက်ကိုခြေလှမ်းတွေလှမ်းခဲ့တယ်။အာကာကျော်လည်း ကားပေါ်ကဆင်းခဲ့တယ်။

 

“ရောင်နီဦး မင်းရူးနေပြီ ´´အာကာကျော်ရဲ့စကားကို ရောင်နီဦး ဘာမှနားမလည်ဘဲ ကြောင်ကြည့်နေတယ်။

 

“ငါကဘာရူးနေ လို့လဲ အာကာကျော်မင်းငါ့ကို ဘာပြောချင်တာလဲ မြန်မြန်ပြော ဟိုမှာသစ္စာဘာဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး အိမ်ထဲသွားရအောင်´´

 

“ရောင်နီဦး သစ္စာကသေပြီ သစ္စာဆုံးတာကြာပြီ မင်းအရက်ကြောင် ကြောင်နေပြီလားကွာ´´

 

ရောင်နီဦး အာကာကျော်အားရယ်ပြသည်။သူ့စိတ်ထဲတွင် အာကာကျော်နောက်နေတယ်လို့သာထင်နေတယ်။အမှန်တကယ်လည်း သူသစ္စာမသေသေးဘူးဆိုတာကို သိနေတာကိုး။အမှန်တော့ သစ္စာက လွန်ခဲ့တဲ့၃လက သွေးကင်ဆာနဲ့ ဆုံးသွားခဲ့တာပါ။ခုလည်း ရောင်နီဦး ကိုစွဲလမ်းတဲ့စိတ်နဲ့မကျွတ်မလွတ်ဘဲ ရောင်နီဦးကို ဒီအိမ်ကလေးမှာ စောင့်နေခြင်းသာဖြစ်သည်။

“အာကာကျော် မင်းကတော့လေ

ငါကသစ္စာနဲ့တစ်အိမ်ထဲနေ နေတာ ဘာတွေလာနောက်နေတာလဲ လာအိမ်ထဲလိုက်ခဲ့ သစ္စာနဲ့စကားလာပြော´´။ရောင်နီဦး အာကာကျော်လက်ကိုအတင်းဆွဲပြီး

အိမ်ထဲသို့ဝင်သွားသည်။ချက်ချင်းဆိုသလိုအိမ်ပုံစံသည် အမှိုက်များနှင့်ရှုပ်ပွနေသည်။၃လအတွင်းလူမနေသောကြောင့် ဖုံများအမှိုက်များကြောင့်

အိမ်အိုနှင့်တူနေသည်။ရောင်နီဦးမျက်စိလည်သွားတယ်။သူမြင်ခဲ့တဲ့အရာတွေက ခုမှပုံမှန်မြင်ကွင်းတွေမြင်လိုက်ရတဲ့အတွက်ကြောင့် သူခေတ္တမျှမှိန်သက်သွားသည်။

 

“မဟုတ်ဘူး ဒါဘယ်လ်ိုဖြစ်တာလဲ သစ္စာ

သစ္စာ ဘယ်မှာလဲ´´

 

“ရောင်နီဦး မင်းသတိလေးထားပါအုံး

မင်းဒီလိုအိမ်မှာဘယ်လိုနေနေတာလဲ သစ္စာသေပြီကွ သစ္စာလူ့လောကထဲမှာမရှိတော့ဘူး မင်းဒါကိုလက်ခံရမယ်´´

 

“ဘာတွေလဲကွာ မဟုတ်ဘူး သစ္စာမသေဘူး သစ္စာနဲ့ငါဒီအိမ်မှာနှစ်ယောက်ထဲနေတာ ဘယ်လောက်ပျော်စရာကောင်းလိုက်လဲ။သစ္စာ ထွက်လာခဲ့ပါ။ကို့ကိုမထားခဲ့ပါနဲ့နော်။´´

ရောင်နီဦး

အသည်းအသန်သစ္စာကို အော်ခေါ်နေသော်လည်း သစ္စာရဲ့အရိပ်အယောင်ပင် မတွေ့ရချေ။

 

“ဒီမှာရောင်နီဦး ဒါသစ္စာရဲ့စျာပနအခမ်းအနားတုန်းက ရိုက်ထားတဲ့ပုံတွေ

ငါfbကနေ saveထားတာ မင်းအမှန်တရားကိုလက်ခံသင့်နေပြီ´´

 

ပုံတွေကြည့်ပြီးတော့မှ ရောင်နီဦးလည်း အမှန်တရားကို သိပြီး သစ္စာအတွက်အမျှဝေဆုတောင်းကောင်းမှုကုသိုလ်ပြုလုပ်ပေးခဲ့တယ်။ဒါပေမယ့် သစ္စာရဲ့စွဲလမ်းမှုက သူ့ကို ကျွတ်လွတ်ခွင့်မပေးဘဲ ဝိညာဉ်ဘဝနဲ့အိမ်ကလေးမှာပဲရှိနေတယ်။ရောင်နီဦး တစ်ယောက် လည်းနောက်ဆုံးအနေနဲ့အိမ်ကလေးဆီသွားခဲ့တယ်။

 

“သစ္စာ သစ္စာခုအိမ်ထဲမှာရှိတာ

ကိုယ်သိတယ် ကိုယ့်ကိုနောက်ဆုံးအနေ

နဲ့သစ္စာရဲ့မျက်နှာလေးကို မြင်ခွင့်ပြုပါ´´

 

ရောင်နီဦးရဲ့စကားသံကို သစ္စာတစ်ယောက် မပြစ်ပယ်ဘဲ ကိုယ်ထင်ပြတယ်။

 

“ကို သစ္စာကို ဘာလို့အဲ့လောက်ထိချစ်

တာလဲ´´

 

“နောက်ဆုံးတော့ ကိုယ့်ရဲ့စကားက်ို

လျစ်လျူမရှု့ဘဲ ကိုယ့်ဆီရောက်လာပြီပေါ့´´

 

ရောင်နီဦး မျက်ရည်ကလေးများကျကာ သစ္စာရဲ့လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ရှာတယ်ဆုပ်ကိုင်၍ မရပေမယ့်အကြ်ိမ်ကြိမ်ကြိုးစားတယ်။အရမ်းကိုသနားစရာကောင်းတဲ့သူတို့ဘဝပေါ့။ရောင်နီဦးလည်း သစ္စာမရှိတဲ့လူ့လောကမှာ အဓိပ္ပာယ်မဲ့စွာရှင်သန်မဲ့အစား ဆွဲကြိုးချသေခဲ့တယ်။လူ့လောကမှာသူတို့လိုမျိုးရင်နာစရာဇာတ်လမ်းလေးတွေများစွာရှိနေတယ်ဆိုတာကို သတိထားမိရင် ဇာတ်လမ်းလေးက တမလွန်မှာသူတိူ့နှစ်ဦးဆုံဆည်းပါစေလို့ဆုတောင်းလိုက်ပါတယ်။ ။

ပြီးပါပြီ

 

စုသစ္စာ(ဓနုဖြူ)

 

ဖတ်ရှု့မှုအတွက်အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။