ငါ့ကိုခေါ်ထားပါ

ကာင်္သချိုင်းကုန်းဘက်လှည့်၍ပုဆိုးမကာကလော်တုတ်လိုက်လေသည်။

”’ငါ××###$$$$##××”

သူအားရအောင်ဆဲလာကာအိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။

ထိုညသန်းခေါင်အချိန်လောက်တွင်သူအိမ်မှာမွေးထားသောခွေးများရော

ရွာထဲခွေးများပါအူလိုက်ကြသည်မှာထိတ်လန့်ဖွယ်ဖြစ်သည်။

နောက်ဆုံးသ့ူအိမ်ရှေ့တွင်ခွေးများတစုံတခုကိုတွေ့လို့ထိုးဟောင်နေသလိုဟောင်လိုက်အူလိုက်နှင့်

ဆူညံနေတာကြောင့်သူဓတ်မီးယူ၍ခြံထဲဆင်းကြည့်လိုက်သည်။

ထိုအခါသူ့ခြံရှေ့တွင်လူရိပ်တရိပ်ကိုမြင်လိုက်၍သူအော်မေးလိုက်သည်။

”ဟေ့ဘယ်ကောင်လဲကွ—–ငါ#$$$##$””

သူအော်၍လူရိပ်သည်ပျောက်သွာသောအခါသူကလော်တုတ်ကာပြန်အိပ်လိုက်သည်။

သူမှေးကနဲအိပ်ပျော်ကာစရှိသေးသည်။အိမ်မက်လိုလိုတကယ်လိုလိုနှင့်

သူ့အိမ်ဝင်းထဲသို့ဗလကောင်းကောင်းဂင်တိုတိုကြောက်စရာကောင်းသောလူတယောက်ဝင်လာကာသူ့အား

”’ ဟေ့လူ—–ခင်ဗျားဘာလို့အခြောက်တိုက်ဆဲနေတာလဲ””’

””ခင်ဗျားကကောဘယ်သူလဲကျူုပ်ခြံထဲဘာကိစ္စခွင့်မတောင်ပဲဝင်လာတာလဲ””’

”” ””’ ငါကလဲမင်းလိုပဲလောင်းကစားသမားအရက်သမားလူမိုက်တယောက်ပေါ့ကွာ——-တနေ့မှာတခြားရွာကိုဖဲသွားရိုက်ရင်းရှုံးမဲမဲပြီးရန်းလို့——အဲရွာကလူမိုက်တွေဝိုင်းသတ်လို့သေသွားတာကွ””’

””ဒါဆိုခင်ဗျားကသရဲပေါ့——ကျူပ်အိမ်မှာကလေးတွေရှိတယ်လန့်ကုန်မယ်ခင်ဗျားသွားတော့” ‘

””’အေးသွားမှာပါငါမင်းကိုအကူအညီပေးမလို့ပါ——မင်းစီးပွားရေးလုပ်တာငါကူညီမယ်—–မင်းကငါ့ကိုမင်းဆီမှာခေါ်ထားပေး—-မင်းစီးပွားဖြစ်စေရမယ်ငါကတိပေးတယ်——-””

‘သရဲစကားကြားတော့သူစိတ်ဝင်စားသွားသည်ခုတလောအဖမ်းအဆီးများ၍သူအလုပ်မဖြစ်ပါ——-
ရဲနဲ့သူနဲ့စိမ်ပြေးတမ်းကစားနေသလိုဖြစ်နေသည်။

မကြေနပ်သူတွေကလဲရဲသွားအကြောင်းကြား၍သူသွားရောင်းမည့်ရွာနားရဲများခြေခြင်းလိမ်နေသည်။

ဒါနဲ့သရဲအားသူသွေးတိုးစမ်းလိုက်သည်။

””ခင်ဗျားကဘယ်လိုကူညီမှာတုန်း””’

””မင်းလက်ခံတယ်ဆိုရင်—-ငါကရဲကိုရှင်းမရှင်းသွားကြည့်ပေးမယ်လေ””’

””ကောင်းပြီခင်ဗျားကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲ””

””လွယ်ပါတယ်မင်းဘဲအင်းရွာသွားရင်ဖြတ်သွားရတဲ့င်္သချိုင်းကုန်းထဲက—–အကြီးဆုံးအပင်ကြီးအောက်ကိုသွား
အဲအပင်ရဲ့ညာဘက်ခြေ၁၀လှမ်းလောက်ရှောက်လိုက်ရင်
မြေကြီးကိုနဲနဲစွကြည့်——–
အဲဒီမှာငါ့လက်ဖျံရိုးတချောင်းနဲ့ခြေထောက်ရိုးတချောင်းတွေ့လိမ့်မယ်အဲဒါမင်းအိမ်ယူလာပြီး
အပင်တပင်အောက်တွင်းတူးပြီးထားပေးပါ——”””

””’အေးလေခင်ဗျားပြောသလိုသွားကြည့်ပြီးလုပ်ပေးမယ်ဘာစီးပွားမှမဖြစ်ပဲ—–ကျုပ်အဖမ်းခံရလို့ကတော့——–အမှုန့်ကြိတ်ပြီးခွေးစာကြွေးပြစ်မယ်—–””

””—-စိန်လိုက်လေခင်ဗျားအလုပ်ဖြစ်လဲကျုပ်ကိုအစာကြွေးအုံးနော်—”’

ထိုသို့သရဲနှငါ့ဦးမုန်တိုင်းအပေးအယူတည့်ကာသူလဲအိမ်မက်ကလန့်နိုးသွားလေသည်။

နောက်ရက်တွင်းဦးမုန်တိုင်းတယောက်သူ့ရွာနှင်ဘဲအင်းရွာကြားကင်္သချိုင်းကုန်းသို
ပေါက်တူးတလက်နှင့်သူ့လက်စွဲတော်ဌက်ကြီးတောင်ဓါးအားယူ၍ထွက်လာသည်။

သရဲပြောသည့်အတိုင်းင်္သချိုင်းကုန်းထဲကအကြီးဆုံးအပင်ဆီသို့သွားကာ

အပင်အောက်ရောက်တော့ညာဘက်သိုခြေ၁၀လှမ်းခန့်ရှောက်လိုက်သည်။

ထိုအခါမြေပုံတခုဘေးသို့ရောက်သွားကာထိုနေရာသိုအနဲငယ်တူးဆွလိုက်ရုံဖြင့်

သရဲပြောသောလက်ဖျံရိုးတခုနှင်ခြေထောက်ရိုးအပိုင်းအစတခုအားအလွယ်တကူတွေ့ရလေသည်။

ကြည့်ရသည်မှာအလောင်များမြုပ်ရန်ထပ်ထပ်တူးရင်းပေါ်လာပုံရလေသည်။

သူလဲအကြောက်အလန့်မရှိသူမိုထိုအရိုးများအားပလပ်စတတစ်အိပ်ထဲထည့်ကာ

င်္သချိ ုင်းမှအိမ်သို့အေးဆေးစွာပြန်လာလေသည်။

သူခြံထဲရောက်တော့ခြံနဘေးကမကျီးပင်ကြီးအောက်တွင်တွင်းခပ်တိမ်တိမ်တူးကာအရိုးများ

ထည့်၍မြုပ်ထားလိုက်သည်။သူ့ခြံထဲကခွေးများလဲမအူရဲတော့ပေ

နောက်ရက်များတွင်သရဲကသူ့ကိုဘယ်ရွာသွားရောင်းဘယ်ရွာတွင်ရဲရောက်နေသည်

အစရှိသဖြင့်ရဲသတင်းစုံစမ်းပေးသောသတင်းထောက်တယောက်ဖြစ်လာသည်။

ထိုကြောင့်သူနဲ့ရဲနဲ့တေ့လွဲလွဲနေသည်မှာအလွန်ကံကောင်းနေလေသည်။

တခါတရံလမ်းသွားရင်းမျက်စိလည်လမ်းမှားလာသောရဲများတွေ့ပါက

သရဲကကူညီ၍အမျိုးမျိုးအနှောက်အယှက်လုပ်လိုက်၍သူနဲ့ရဲများရေစက်ဆုံခွင့်မရပါ

ထိုကြောင့်ဦးမုန်တိုင်းအူစိုလာသည်။ဘဝတဆစ်ချိုးပြောင်းလဲသွားသည်။

ဦးမုန်းတိုင်းတို့မိသားစုသရဲရဲ့ကူညီမှု့နှင့်အဆင်ပြေကာစုတ်နေသောတဲကလေးအား

ပျဉ်ထောင်အိမ်အဖြစ်ြုပြင်နိုင်ခဲ့သည်မိန်းမနှင့်သားသမီးများလဲရွှေတွဲလဲငွေတွဲလဲဖြစ်ကုန်သည်။

ခြံထဲတွင်လည်းဝက်ဘဲကြက်များမွေးထားကာတဘက်တလမ်းကဝင်ငွေရအောင်စီစဉ်နိုင်ခဲ့ပြီ

တခါဘူးမှမကိုင်ဘူးသောငွေကလေးရှိလာတော့တမိသားစုလုံးစိတ်ကြီးဝင်လာသည်။

သူရဲမွေးထားသည်ကိုသ့ူ့အိမ်သားများမသိပေမဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကရိပ်မိလာသည်။

ရွာထဲအမဲသားဝက်သားပေါ်ပါကသူအပြေးအလွှားသွားဝယ်ကာမကျီးပင်တွင်ချိတ်ဆွဲပေးထားရသည်။

သ့ူ့အိမ်နီးချင်းများကညဘက်များတွင်သူ့ခြံထဲမဲမဲအရိပ်ကြီးအားမြင်ကြရသည်။

တခါတရံသူ့ခြံထဲကလေထဲရွေ့နေသောကြောက်မက်ဖွယ်သရဲတကောင်မြင်ရသည်ဟုဆိုပြန်သည်။

ဘေးခြံကကြက်များညဘက်ညဘက်ပျောက်နေသည်ကိုလဲမပြောရဲကြပေသူဒါးကြိမ်းကြိမ်းကာရမ်းမှာစိုးကြသည်။

ငွေကအရာရာကိုပြောင်းလဲစေတာကြောင့်ဦးမုန်တိုင်းစိတ်တွေပြောင်းလဲလာပြန်သည်။

ရွာထဲကမိန်းမတစ်ယောက်ကိုစိတ်ဝင်စားနေပြန်သည်။

တညသူအိပ်နေတုန်းအိမ်မက်ထဲသရဲသည်သူ့အိမ်ပေါ်သို့ခြေဆောင့်နင်းကာတက်လာသည်

””ဟေ့လူခင်ဗျားကတိမတည်ဘူးကျုပ်ကိုလဲအစာမှန်မှန်မကြွေးဘူး—-ခင်ဗျားသားကလေးတွေကလဲကျုပ်ကိုယ်ပေါ်သေးလာလာပန်းတယ်——–အဲဒါနေရာပြောင်းပေအုံး
ပြီးတော့အစားမှန်မှန်ကြွေးပါ””

ဦးမုန်တိုင်းလဲသရဲလာသတိပေးတာအလေးမထားနောက်မယားယူရန်တာဆူနေသည်။

တညတွင်ခြံထဲမှကြက်များဆူညံစွာအော်သံကြား၍ဦးမုန်တိုင်းသမီးအကြီးမသည်။

ခြံထဲဆင်း၍သွားကြည့်ရာလူမဲမဲကြီးတစ်ယောက်သည်ကြက်များဖမ်းကာအရှင်လတ်လတ်

ကိုက်စားနေတာကိုသွေးလန့်ဖွယ်မြင်လိုက်ရသည်။

”’သရဲ—-သရဲ—””

ထိုအခါအလွန်ထိတ်လန့်သွားကာအော်ကာပြေးလေသည်။

နောက်ရက်များတွင်လဲကြက်များတကောင်ပြီးတကောင်ပျေက်ရင်းမရှိသလောက်ဖြစ်သွားသည်။

ဦးမုန်တိုင်လဲအရောင်းအဝယ်မကောင်းတော့ခါပြိုင်ဘက်များပေါ်လာသည်။

ထိုအခါသရဲအားလှည့်မကြည့်အားတော့အစာကြွေးဘို့လဲမလုပ်တော့ပေ

တညတွင်ဝက်တကောင်ဆူညံစွာအော်နေပြန်သည်ဦးမုန်တိုင်းလဲခြံထဲဆင်း၍

ဝက်ခြံထဲသွားကြည့်ရာဝက်ပေါ်ခွစီးထားသောသရဲအားမြင်လေသည်။

သူလဲအလွန်ဒေါသထွက်သွားကာဓားနှင့်ပြေးခုတ်လိုက်တော့လေကိုသာခုတ်မိသွားသည်။

”’ငါ ####×××××””’

သူဒေါသဖြစ်ကာကလော်ဆဲပြန်သည်။သူဒီသရဲကိုနှိမ်နင်းမည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

နောက်တနေ့မနက်စောစောတွင်တဘက်ရွာမှာနေသောသူ့အကိုဆုံးသည်သတင်းကြား၍

အပြေးအလွှားတဘက်ရွာသို့သွားလေသည်။

သူသွားတဲ့ညမှာတော့ညသန်းခေါင်လောက်တွင်အိမ်နောက်ဘေးမှအိုးသံခွက်သံများကြားရတာကြောင့်

သူ့သမီးအကြီးမသည်လန့်နိုးသွားကာမီးဖိုဆောင်သို့သွာကြည့်မိသည်။

ထိုအခါမီးဖိုဆောင်ထဲတွင်အလွန်ကြောက်စရာကောင်းသောသရဲကြီးသည်ထမင်းအိုးဟင်းအိုးများ

အားဖွင့်ကာစားနေသည်ကိုမြင်လိုက်ရတဲ့အခါငယ်သံပါအောင်အော်လိုက်သည်။

”’လာကြပါအုံး—–သရဲကြီးမီးဖိုဆောင်ထဲရောက်နေလို့””’

သူ့အော်သံကြောင့်အိမ်နဘေးကလူများလာကြည့်တော့ဘာမှမတွေ့ရတော့ပေ။
သူ့သမီးကတော့မေ့လဲသွား၍မနဲနှာနပ်ယူရသည်။

နောက်ညမှာတော့သူတို့မိသားစုထမင်းစုစားနေတုန်းအိမ်အမိုးထုတ်တမ်းမှသရဲကြီးသည်ထိုင်နေကာ

သရဲလျှာကြီးသည်ရှည်ထွက်လာပြီးထမင်းဝိုင်းထဲရောက်လာသောအခါ

တအိမ်သားလုံးငယ်သံပါအောင်အော်၍ဝရုန်းသုန်းကားထပြေးကြသည်မှာ

ထမင်းဝိုင်းမှောက်ကာထမင်းဟင်းများဖွာလန်ကျဲကုန်သည်။

သူ့အိမ်သားများလဲအိမ်မှာမနေရဲတော့ပဲအမျိုးတစ်ယောက်အိမ်သွားနေကြလေသည်။

လူမရှိသောသူ့အိမ်တွင်ညဘက်၌အသံမျို ုစုံကြားနေရကာဝက်များမချိမဆန့်အော်သံလဲကြားနေသည်။

သို့ပေမဲ့တရွာလုံးကြောက်နေရ၍ဘယ်သူမှသွားမကြည့်ရဲပါ။

မနက်မိုးလင်းတော့ဝက်ခြံထဲဝက်တကောင်မှမရှိတော့ပါသွေးကွက်များသာမြင်ရလေသည်။

တဘက်ရွာသွားသောဦးမုန်တိုင်းလဲသူ့အကိုအသုဘချပြီးအိမ်ပြန်လာရာ

အိမ်ဟောင်းလောင်းနှင့်အကြောင်းစုံသိရသောကြောင့်ဒေါသအလွန်ထွက်သွားသည်။

သူမရှိတုန်းထင်တိုင်းကျဲကာသောင်းကျန်းသောသရဲအားဆဲနည်းပေါင်းစုံဖြင့်ဝေဝေဆာဆာဆဲလိုက်သည်။

””ငါ့ကိုဒါမျိုးလာမစမ်းနဲ့—–ငါအကြောင်းသိစေရမယ်””

ထိုသိုကြိမ်းဝါးကာပေါက်တူးယူ၍မကျီးပင်အောက်တူးကာသူမြုပ်ထားသော

သရဲအရိုးထုတ်အားဆွဲထုတ်ကာအမှိုက်များနှင့်ရောကာဓတ်ဆီလောင်း၍မီးရှို့လိုက်သည်။

ပတ်ဝန်းကျင်ကလူများကလဲဘာမှမပြောရဲပဲကြည့်နေကြသည်သူ့အိမ်သားများလဲအိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။

နောက်တနေ့မနက်စောစောသူဟိုဘက်ရွာအသွားလမ်းတွင်အဆိပ်ပြင်းသောမြွေတကောင်ကိုက်ကာ

သေလေသည်။သူသေပြီးနောက်မှာတော့သူ့ခြံထဲတွင်မဲမဲအရိပ်အားမြင်ကြရပြန်သည်။

ဒီတခါမဲမဲအရိပ်သည်သူ့ခြံနားကပ်ပါကထွက်၍လိုက်တတ်သောကြောင့်

အားလုံးကသို့လောသို့လောထင်နေကြသည်။

စာဖတ်ပရိတ်သတ်ကောဘယ်သူလို့ထင်ပါသလဲ

ပြီး

D MoeMoe”’