ကြသူများရှိသည်။
သူခိုးများမှာလူခြေတိတ်၊
သက်ကြီးခေါင်းချချိန်ခြံဝင်းအတွင်းဝင်၍ အသီးအနှံ
ခိုးယူရန်ဝင်ရောက်လာချိန်တွင် ကိုင်သူကိုမမြင်ရသော
တုတ်တစ်ချောင်းကလေပေါ်တွင်ဝဲလာပြီး သူခိုးများကို
အဆက်မပြတ်လိုက်ရိုက်ပါတော့သည်။
သူခိုးများမှာ လူမမြင်ရပဲ
တုတ်ဖြင့်အရိုက်ခံနေရသောကြောင့်
ကြောက်လန့်နေသည့်အပြင် ။
တုတ်ဖြင့်အရိုက်ခံရသောကြောင့်နာကျင်လွန်းသော
ကြောင့်အော်ဟစ်၍ပြေးကြရာတုတ်ကနောက်မှလိုက်
ရိုက်နေသောကြောင့် ရွာအနီးရောက်ပြီး ရွာသားများ
ရောက်လာမှတုတ်က ဥယျာဉ်ခြံဖက်သို့ ပြန်သွားတော့၏ ။
မူးနွယ်ရွာလူကြီးမှာ ညအချိန် အော်ဟစ်သံများ
ကြားရလျှင်ထိတ်တုံးကိုအဆင်သင့်ပြင်ထားတော့၏ ။
ထိုအသံများကြားလျှင်
ဒေါ်မြစိန်ခြံတွင်းဝင်ခိုးသောသူခိုးများအော်သံဖြစ်
ကြောင်းသိနေပြီဖြစ်သည်။
ခိုးဝှက်တတ်သူများမှာနောက်ပိုင်းတွင်ဒေါ်မြစိန်ခြံအနား
သို့ပင်ခြေလှမ်းမသီဝံ့ကြတော့ပေ။
သရက်သီးကင်းလေးများကျနေ၍
ဒေါ်မြစိန်ထံခွင့်ပြုချက်မတောင်းပဲကောက်ယူပြီးစား
သောက်မိသူများမှာ စားပြီးမကြာမှီအချိန်မှာပင်
ဗိုက်အောင့်သည်ဆိုကာ လူးလှိမ့်နေတတ်ကြ၏ ။
ထိုအချိန်မျိုးတွင်
ဒေါ်မြစိန်မှာအိမ်ရှေ့သို့ကြိုသိနေသူအလားရောက်လာ
တတ်ပြီး သောက်ရေအိုးမှရေတစ်ခွက်ခပ်၍
မန်းမူတ်ပြီး သောက်ခိုင်းရာ ရေသောက်ပြီးသည်နဲ့
ဗိုက်အောင့်ဝေဒနာမှာ ယူပစ်သည်အလား
ပျောက်ကွယ်သွားတတ်သည်….။
ဒေါ်မြစိန်က ရွာသားများနဲ့ မရောနှောသော်လည်း
ရွာသားများ ဒုက္ခရောက်လျှင်တော့ကူညီတတ်သည် ။
တစ်ခါက နွားကျောင်းသား ငမိုးတစ်ယောက်
ညနေစောင်းအချိန် နွားကျောင်းရာမှပြန်အလာတွင်
မြေဂမူတစ်ခုကို ခလုတ်တိုက်ပြီး ခြေခေါက်လဲကာ
တငိုငိုတရီရီဖြင့် ပါးစပ်မှပြောချင်ရာပြောကာ အသိ
စိတ်ပျောက်နေသောကြောင့် မိဘများမှာ ဒေါ်မြစိန်ကို
သွားခေါ်ကြရာ ရောက်လာသည်နဲ့ အိမ်ပေါ်မတက်ခင်
မြေကြီးကိုဖနောင့်တစ်ချက်ပေါက်လိုက်သည်။
”…ဟိတ်..အကောင်…မြေဖုတ်ဘီလူး.. နင်ဒီလောက်တောင် ငတ်နေလား ခလေးကိုဒုက္ခ
ပေးပြီးဖမ်းစားတာ၊ ခု..ထွက်မလား ၊ မထွက်ဘူးလား
ခုမထွက်ဘူးဆိုရင် နင်ဆီငနက်ကျော်ကို ငါလွတ်လိုက်မယ်…. ”
ဒေါ်မြစိန်မှာအိမ်ပေါ်သို့မတက်ပဲ အောက်မှကြိမ်းဝါး
လိုက်ရာ
ခနအကြာတွင်အကောင်းပကတိအခြေအနေရောက်
သွားသည်ကအံ့သြစရာပင်ဖြစ်၏ ။
ဒေါ်မြစိန်ခြံဘေးမှဖြတ်သွားဖြတ်လာတစ်ချို့မှာ
ဒေါ်မြစိန်ခြံဝိုင်းအတွင်းမရဲတရဲချောင်းကြည့်ကြရာ
အရပ်ဆယ့်နှစ်တောင်ခန့် မျှအမြင့်ရှိသော လူဝံပုံစံ
ကြောက်လန့်စရာသရဲကြီးတစ်ကောင်ကို ဒေါ်မြစိန်က
အသားများကျွေးမွေးနေတာ
မြင်ခဲ့ရကြောင်းပြောကြသလို ။ တစ်ချို့လူများက
ဒေါ်မြစိန်ခြံ ဥယျာဉ် ခြံ
ထောင့်လေးထောင့်တွင်စိုက်ပျိုးထားသော
စပါးလင်ပင်များအပေါ် ကြက်အရှင်ကိုလည်ပင်းလှီးပြီး
ထွက်လာသောသွေးများလောင်းချနေကြောင်း
ပြောလာကြသည် ။
မူးနွယ်ရွာမှ လူကြီးများပြောပြချက်အရ စပါးလင်ပင်
များက အညှီအဟောက်များကို ကြိုက်နှစ်သက်ကာ
အညှီအဟောက် အနံ့အသက်ပြင်းသော
အသားဟင်းများတွင်စပါးလင်ထည့်ချက်ပါက
အညှီနံ့များကိုစပါးလင်ပင်မှစုတ်ယူသွား၍ဟင်းချက်ရာ
တွင်သုံးကြကြောင်း။
ဖုတ်သရဲမွေးသော အောက်လမ်း ဆရာများမှာ
ဖုတ်သရဲမွေးမြူရန်စပါးလင်ပင်ကိုကြားခံအဖြစ်အသုံးချ
၍ မွေးမြူတတ်ကြကြောင်းဆိုလာသည်။
စပါးလင်ပင်အကြောင်းအရာနဲ့ဆက်စပ်၍
မူးနွယ်ရွာတွင်ထူးဆန်းသောအဖြစ်အပျက်တစ်ခုဖြစ်
ပျက်ဖူး၏ ။
ထွန်းနိူင်မှာမူးနွယ်ရွာတွင်သားသတ်လိုင်စင်ယူထား
သူဖြစ်၏ ။
နွား၊ဝက်များကို ဝယ်ပြီး ကိုယ်တိုင်သတ်ဖြတ်ကာ
ဇနီးဖြစ်သူက
မူးနွယ်ရွာစျေးတွင်ဆိုင်ခင်းရောင်းချသည်။
ထွန်းနိူင်အလုပ်သောနေရာမှာ ရွာနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်း
အရပ်တွင် တဲထိုးပြီးသူ့အကုသိုလ်အလုပ်များကို
မနက်စောစောသုံးနာရီလေးနာရီအချိန့်ခန့်ကပင်သတ်
ဖြတ်ခုတ်ထစ်ကာ မိုးလင်းစျေးဖွင့်ချိန်အမှီ လုပ်ထား၏ ။
ထွန်းနိူင်တစ်ယောက်တစ်ယောက်နေမကောင်း၍
အလုပ်တပတ်ခန့်နားလိုက်ရသည်။
တခြားသောအလုပ်များဆိုပါက ပိုင်ရှင်မအားသောအခါ
လူငှါးခေါ်၍ရသော်လည်း ယခုလိုအလုပ်မျိုးကို
လူငှါးရှာမရသောကြောင့် ထွန်းနိူင်နေမကောင်းချိန်
တပတ်အတွင်းနားထားရသည် ။
နေကောင်းလာချိန်တွင်ထွန်းနိူင်မှာအလုပ်မလုပ်ဖြစ်
တာကြာ၍ဝင်ငွေထိခိုက်
နေပြီမို့မြိုးမြိုးမျက်မျက်ရအောင်နွားတစ်ကောင်ဝယ်၍
မနက်သုံးနာရီခန့်သူ့လုပ်ငန်းစတင်နေပါတော့သည်။
ရေနံဆီမီးအိမ်ကြီးကိုထုတ်တန်းပေါ်တွင်ချိတ်ထားရာ
မီးရောင်ကမြေစိုက်တဲအတွင်းဖျာကျနေ၏ ။
မြိနေအောင်သွေးထားသော
သားခုတ်ဓားတစ်ချောင်းကို ကိုင်၍ နွားတစ်ကောင်လုံး
ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းများကို ထွန်းနိူင်တစ်ယောက်
ကျွမ်းကျင်၊ကျင်လည်စွာဖြတ်တောက်
လျှက်ရှိနေသည် ။
အသားများခုတ်ဖြတ်နေသောနေရာမှ
သွေးများကျနေရာသွေးကိုတဲအတွင်းအိုင်မထွန်းနေစေ
ရန် မြောင်းတစ်ခုဖောက်ထား၏ ။
ထွန်းနိူင်နွားခုတ်ရာနေရာမှသွေးများမှာ
ထိုမြောင်းအတိုင်း ရေစီးသလို
စီးကျနေလျှက်ရှိနေသည် ။
”…မင်းငါ့ကိုမကျွေးမမွေးပစ်ထားတယ်…ဒီရက်တွေထဲ ငါအတော်ဆာနေတာကွ…”
…….ဟာ……..
သြရှရှလည်ချောင်းသံကြားလိုက်ရပြီး တဆက်တည်း
တဲအတွင်းလှမ်းဝင်လာသူတစ်ယောက်ကြောင့်
ထွန်းနိူင်မှာအလုပ်တွင်အာရုံရောက်နေရာမှဆတ်ခနဲ
မော့ကြည့် လိုက်မိသည်။
…ပျပ်…ပျပ်….ပလပ်….ပလပ်……
တဲအတွင်းဝင်လာသူမှာ တခေါင်းလုံးပြောင်နေ၏ ။
မျက်လုံးမှာ မျက်ခွံ၊မျက်ရစ်မပါသောကြောင့် ပြူး၍
အပြင်သို့ပြုတ်ထွက်ကျမလိုဖြစ်နေကာ၊
ပါးစပ်မှာနားရွက်နားရောက်သည်အထိအထိပြဲလန်ကာ
နူတ်ခမ်းမပါသောကြောင့်အကျဲသားပေါ်
နေသောချွန်မြ၍ ငါးမန်းသွားလို
သွားချွန်များပါးစပ်အပြည့်ရှိနေ၏ ။
တစ်ကိုယ်လုံးသွေးများဖြင့်ရေချိုးထားသလို
သွေးများချွဲနစ်ကာ
အဝတ်အစားမပါသောကိုယ်တွင်
ယောက်ကျား၊မိန်းမ လိင်အင်္ဂါမပါ
သောသူတစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်ရသောကြောင့်
ထွန်းနိူင်တစ်ယောက် ကြောက်လန့်စိတ်ဖြင့်
ကြောင်၍ကြည့်နေမိသည်။
ကြောက်လန့်စရာအသွင်အပြင်ရှိသောထိုအကောင်ကြီး
မှာတဲအတွင်းဝင်လာရင်း ဘာကိုမှဂရုစိုက်ဟန်မရှိပဲ
ထွန်းနိူင်အကြမ်းခုတ်၍ ပုံထားသော အသားပုံအနီး
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး အသားတုံးများကိုအားရပါးရစား
ကိုက်ဖဲ့စားနေမိပါတော့သည်။
…အား….အောင်မလေး…..သရဲ….သရဲ……
ထွန်းနိူင်တစ်ယောက်တဲပြင်သို့မည်သို့မည်ပုံရောက်လာ
မှန်းမသိလိုက်ကြောက်လန့်ဇောက ငယ်ထိပ်ကို
ခုန်တက်ဖောက်ထွက်တော့မလားခံစားနေပြီမို့အ
သံကုန်ခြစ်အော်ပြီးရွာသို့ပြေးပါလေတော့သည် ။
မနက်စောစောတစ်ကိုယ်လုံးသွေးသံတရဲရဲ၊
အမဲခုတ်ဓားကြီးလက်မှကိုင်။
ပါးစပ်မှဝူးဝူးဝါးဝါးအော်ပြီး ရွာထဲပြေးလာသူထွန်းနိူင်ကို
ရွာသားများမှာရုတ်တရက်တွေ့ရချိန်ဘာဖြစ်လို့
ပြေးလာမှန်းမသိတာမို့ ဝင်မဆွဲရဲမတားရဲကြပေ။
ရွာလယ်လမ်းတွင်အမောဖောက်ပြီးပါးစပ်မှ
အမြုတ်တစီစီထွက်ကာ
ထွန်းနိူင်သတိလစ်လဲကျသွား
ချိန်ကျမှအိမ်သို့ပို့လိုက်ကြ၏ ။
ထွန်းနိူင်မှာ သတိရလာသောအခါပါးစပ်မှဝူးဝူးဝါးဝါး
အော်၍
ကုန်းရုန်းထပြေးမလိုလုပ်နေတာကြောင့်အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ကျားကြီးနှစ်ယောက်ဝိုင်းချုပ်ထားရ၏။
နောက်တော့မှငြိမ်ကျသွားပြီး သူကြုံခဲ့ရသော
အမဲသားလာစားသောကြောက်လန့်စရာမကောင်းဆိုး
ဝါးအကြောင်းပြောပြလာသည်။
ရွာသားများမှာ
ထွန်းနိူင်ပြောစကားကြောင့်ထွန်းနိူင်သားသတ်တဲသို့
သွားကြည့်ကြရာ အမဲဖျက်သောနေရာတွင်သွေးများ
သာတွေ့ရပြီးနွားတစ်ကောင်လုံးပျောက်ဆုံးသွား
ကြောင်းတွေ့လိုက်ကြရတော့၏ ။
အားလုံးမှာထွန်းနိူင်အဖြစ်အပျက်ကိုအံ့သြကုန်ကြတော့၏။
အချိန်တိုအတွင်းနွားတစ်ကောင်လုံးအစရှာမရ
ပျောက်သွားခြင်းကအားလုံးအတွက်အံ့သြသင့်စရာပင်။
ထွန်းနိူင်တစ်ယောက်သားသတ်ခြင်းလုပ်ငန်းကို
ရက်အကန့်အသတ်မရှိရပ်နားလိုက်တော့သည်။
ကြောက်လန့်စရာမြင်ကွင်းမြင်ခဲ့ရသောကြောင့်
လန့်ဖျားပြီး ဆေးကုနေရသေး၏.. ။
ထွန်းနိူင်ဇတ်လမ်းကထိုနေရာတွင်မရပ်သေးပေ။
ထွန်းနိူင်အလုပ်မဆင်း၍သားသတ်လုပ်ငန်းမလုပ်ပဲ
လေးငါးရက်ခန့်အကြာတွင် ရွာထဲမှဝက်မွေးထားသော
ကိုသောင်းဟန်တစ်ယောက်ညအချိန်
ဝက်များကြောက်လန့်တကြားအော်ဟစ်ဆူညံနေသံ
အောက်သို့ဆင်းကာ ဝက်ခြံရှိရာ လက်နှိပ်ဓာတ်မီးဖြင့်
ထွန်းကြည့်လိုက်ရာရုန်းကန်အော်ဟစ်နေသော
ဝက်ကိုပခုံးပေါ်
ထမ်းထားသူတစ်ယောက်
တွေ့လိုက်ရသည် ။
…ဟေ့ကောင်..ဝက်သူခိုး..ဝက်ကိုအခုချလိုက်စမ်း..
အရေးပေါ်ပါကဘေးဆီးရန်ကာသဘောမျိုးအိမ်ဘေး
တွင်ထားသော
ပျဉ်းသားအနှစ်လက်တကိုင်စာတုတ်ကိုကိုင်ပြီးကြိမ်းမောင်း
ရင်းတဆက်တည်း ဝက်သူခိုးအနီးပြေးသွားကာ
ရှေ့မှပိတ်ရပ်လိုက်၏ ။
..အတော်အတင့်ရဲတဲ့အကောင်ငါ့ဝက်အခုချလိုက်စမ်း…သူခိုး….
..ဟာ…အောင်မလေး…သ…သရဲ…..
ဒေါသစိတ်ဇောကပ်နေသည်မို့ဝက်သူခိုးကိုသတိထား
မကြည့်မိပဲပြောချင်ရာပြောနေသော
ကိုသောင်းဟန်မှာ
ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်သွေးများတကိုယ်လုံးရွဲနေသော
ကြောက်လန့်စရာရုပ်သွင်ပိုင်ရှင်ကိုတွေ့လိုက်ရ
သောအခါ
ပြောလက်စ စကားများရပ်ကုန်ပြီး
ကြောက်လန့်တကြားအော်ဟစ်လိုက်ပါတော့သည်။
ကြောက်လန့်စရာသရဲကြီးမှာ ဝက်ကြီးကိုထမ်းပြီး
အမှောင်အတွင်းတိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။
သောင်းဟန်အဖြစ်အပျက်အပြီးသုံးလေးရက်အကြာ
မှာပင်ဆိတ်မွေးသော မြင့်နိူင်တစ်ယောက် သူ့ဆိတ်ကို
လာခိုးသော သရဲကြီးနဲ့ ကြုံရပြန်သည်။
နောက်ထပ်ရက်ခြားဆိုသလို နွားပေါက်နေသော
ဦးမြအေးနွားပေါက်လေးကို
သရဲကြီးဖမ်းယူသွားပြန်၏ ။
သရဲမှာတစ်ရွာလုံးမွှေနှောက်ကာ
မွေးထားသောအကောင်များဖမ်းစားနေခြင်းကြောင့်
ရွာလူကြီးကိုပြသာနာကိုပြောပြ၍တိုင်တန်းကြရာ
ရွာလူကြီးမှာအရေးပေါ်အစည်းအဝေးလုပ်ရပါတော့သည်။
”..ကျုပ်တို့ရွာမှာခုလိုမျိုးတခါမှ သရဲကရွာက
အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်တွေဖမ်းစားတာ မကြုံဖူးတော့
ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမယ်မသိတော့ဘူး…..”
”…ကျုပ်ကတော့ဗျာ ဒီကိစ္စဟိုမကောင်းဆိုးဝါးမကြီး
လက်ချက်ထင်တယ်…….”
”..ဘယ်သူများလဲဗျ…မကောင်းဆိုးဝါးမကြီးက…”
” ဒေါ်မြစိန်လေဗျာ သူပဲတစ်ယောက်ရှိတာ…”
”….ဖြစ်နိူင်ပါ့မလားဗျာ…သူက ရွာနဲ့အဆက်အဆံ
လုပ်တာလည်းမဟုတ်ဘူး….နောက်ပြီးရွာကလူတွေကိုလည်း ဒုက္ခမပေးဖူးဘူး….”
”…အဲတာတော့ဟုတ်တယ်…သူ့ခြံကပစ္စည်းတွေခိုးဝှက်သူတွေကိုသာဆုံးမတာ ဒါပေမယ့် ကျိုးပဲ့အောင်
လုပ်တာမျိုးတခါမှမရှိဘူး..နောက်မလုပ်ရဲအောင်ပဲ
ပုံစံပြဆုံးမတာ…”
”…သူမလုပ်ဖူးဆိုပေမယ့်.. သူသရဲမွေးထားတာရွာက
မြင်တဲ့လူတွေမြင်တယ်…
ခုကသူမွေးထားတဲ့သရဲတွေကိုအစာမကျွေးနိူင်လို့
ရွာထဲကမွေးထားတဲ့ အကောင်
တွေဝင်စားတာဖြစ်ရမယ်..”
”..ဟုတ်တယ်သူကြီးအဲတာ ဖြစ်နိူင်တယ်
သူကြီးဒီအတိုင်းကြည့်နေတော့မှာလား ကြာရင်
တိရိစ္ဆာန်တင်မကပဲလူပါအန္တရယ်ရှိလာနိူင်တယ်နော်….”
”….ငါကဘာလုပ်ရမှာတုန်းဟ…”
”..ဘာလုပ်ရမှာလဲ ဒေါ်မြစိန်ကိုသွားသတိပေးရမှာပေါ့….”
”…ဟေ….”
သူကြီးနဲ့ ရပ်ရွာလူကြီးများရပ်ရွာပြသာနာကိုဆွေးနွေး
တိုင်ပင်ကြရင်းနောက်ဆုံးယခုပြသာနာမှာဒေါ်မြစိန်
ကြောင့်ဟုကောက်ချက်ချပြီးဒေါ်မြစိန်ကိုသတိပေးစကား
ပြောရန် သူကြီးကိုဝိုင်းပြောကြရာ သူကြီးတစ်ယောက်
လန့်ဖျတ်၍ အာမေဋိတ်သံထွက်သွားပါတော့၏ ။
သူကြီးနဲ့ရပ်ရွာလူကြီးများမှာခြံရှေ့တွင်တွန့်ဆုတ်၊
တွန့်ဆုတ်ဖြစ်နေကြ၏ ။
ဒီအတိုင်းဝင်သွားလျှင်ဒေါ်မြစိန်က
သူကြီးသောဘာသောမရှောင်ဆဲဆိုလွတ်ပါက
ရပ်ရွာတွင်သိက္ခာကျမည့်အရေးမို့သူကြီးလည်းတွန့်
ဆုတ်နေခြင်းပင်။
”..ခြံရှေ့ မှာရစ်သီ၊ရစ်သီနဲ့ သူခိုးတွေလားဟဲ့…
မြစိန် အကြောင်းမသိဘူးထင်တယ်…..”
ခြံရှေ့မှသူကြီးတို့လူစုမှာအိမ်အတွင်းဒေါ်မြစိန်လှမ်း
အော်သံကြောင့် ကျောတွန့်သွားကြတော့၏ ။
”…မမြစိန်…ကျွန်တော်ကျော်အောင်ပါ…ခြံထဲ ဝင်လာလို့ရမလား….”
” ..အမလေးလေး….ငါ့အိမ်ကိုမလာစဖူး. အလာထူး
ရွာလူကြီးတောင်လာလို့ပါလား ခြံတခါးဖွင့်ထားတယ်
ဝင်လာလို့ရတယ် ခြံထဲခွေးလည်းမရှိကျားလည်းမရှိဘူး
သရဲတော့ရှိတယ်နော်….ဟင်း….ဟင်း ……..ဟင်း…”
”..သူကြီး ကျုပ်တို့ဒီကစောင့်နေမယ် ဘာမှမကြောက်နဲ့သွား…”
”…ဟုတ်တယ် သူကြီးတစ်ခုခုဖြစ်ရင် ကျုပ်တို့ကြည့်
မနေပါဘူး….”
”.နင့်မေကြီးတော်တခုခုဖြစ်ရမလား ဖွဟဲ့..လွဲပါစေဖယ်ပါစေ….”
ဒေါ်မြစိန်ကသူ့အိမ်တွင်သူရဲရှိကြောင်းပြောပြီးသဘောကျစွာရယ်နေသံကြောင့် တခြားသူများက သူတို့မလိုက်ပဲသူကြီးကိုသာ ခြံထဲဝင်ခိုင်းနေခြင်းကြောင့် သူကြီးမှာဒေါကန်ကာ
ဆဲလိုက်ရင်းမဝံ့မရဲခြေလှမ်းများနဲ့ ခြံထဲဝင်ပြီး
အိမ်အနီးရပ်နေလိုက်သည်။
”….အဲမှာပဲ ရပ်နေတော့မှာလားကျော်အောင်
အိမ်ပေါ်မတက်တော့ဘူးလား…”
… ဟုတ်..ဟုတ်…
သူကြီးအိမ်အောက်ရပ်နေစဉ်အိမ်ပေါ်မှဒေါ်မြစိန်ခေါ်သံကြားလိုက်ရတာကြောင့် သူကြီးလည်းအိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့တော့သည်။
အိမ်ဧည့်ခန်းမှာပြတင်းတခါးများပိတ်ထားခြင်းကြောင့်
အလင်းရောင်အားနည်းနေ၏ ။
သူကြီးက အခန်းအတွင်းဝေ့ကြည့်ရာ
အိမ်ဗုဒ္ဓဟူးထောင့်တွင် ဘုရားစင်ကိုမတွေ့ရပဲ
ဘုရားစင်အစား လင်းတ ရုပ်တုကြီးတစ်ခုနဲ့အတူ၊
ထမီရင်လျှား၀တ်ပြီးတောင်ဝှေးထောက်ရပ်နေသော
အဘွားကြီးအရုပ်ကိုစင်ပေါ်တွင်တင်ထားသည်ကို
တွေ့ရသည်။
ဆံပင်ကိုခေါင်းတွင်ဖုလုံးလေးထုံးလျက်
အရိုးခေါင်းတောင်ဝှေးကိုထောက်ကာ
စူးရှရှမျက်လုံးများဖြင့်ရှိနေသော ရုပ်ထုက မနှစ်
မြို့စရာကောင်းသော်လည်း အသက်ဝင်ပီပြင်စွာ
ရှိနေ၏ ။
လင်းတရုပ်နဲ့ အဘွားအိုရုပ်ရှေ့တွင်
ဖယောင်းတိုင်များအစီရီမီးထွန်းထားသလို၊
အမွေးတိုင်များမီးရှို့ထားရာမှမီးခိုးတလူလူက
အခန်းအတွင်းဝေ့ဝဲစွာပျံ့လွင့်နေသည်။
”…ဘာကိစ္စလဲပြော
ကျော်အောင်.နင်တို့ရွာကသရဲကိစ္စလာတာဆိုရင်တော့
ငါလုပ်တာမဟုတ်ဘူး..ငါနဲ့မဆိုင်ဘူး….”
…ဗျာ……
ခန်းရင်းခန်းတွင်အနက်ရောင်ဝတ်စုံကိုထက်အောက်
ဆင်တူဝတ်ထားသော ဒေါ်မြစိန်ကိုရုတ်တရက်မမြင်
ပဲ အခန်းအတွင်းမှထူးဆန်းသောရုပ်ထုနှစ်ခုကို
ိုငေးကြည့်နေမိသောသော ရွာလူကြီးကျော်အောင်မှာ
ဒေါ်မြစိန်ကစပင်မစရသေးသောစကားကိုအပိတ်ပြော
လိုက်သောစကားကြောင့်ဘာဆက်ပြော
ရမည်မသိအောင်ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရတော့သည် ။
သို့ရာတွင်လည်း ရွာရွာအရေးကိစ္စမို့ရွာလူကြီးဖြစ်သော
သူ့တွင်တာဝန်ရှိသောကြောင့် ပြောမည့်စကားလုံးများ.
ရွေးချယ်နေမိ၏ ။
”…ဟို..ဟို..ရွာမှာအခုတလောသရဲတကောင်
ကရွာထဲဝင်ပြီးသောင်းကျန်းနေတာ ဖြစ်နိူင်ရင်
ကူညီပေးပါလို့ အကူအညီ တောင်းချင်ပါတယ်….”
”…ဟင်း…ဟင်း…ဟင်း…
မြစိန်တို့များ တစ်ရွာလုံးက အဖက်မလုပ်ချင်ကြတ
အခုကျတော့
အရေးတယူနဲ့ရွာလူကြီးကတောင်ခေါ်လို့….”
”…ဆရာတော်ပင့်ပြီးရွာမှာ ပရိတ်လည်းရွတ်ပြီးပါပြီ
ရွတ်တဲ့တစ်ညပဲမလာဘူး ၊နောက်ရက်တွေကျဆက်
လာနေလို့ ကြာရင်လူတွေအန္တရယ်ဖြစ်လာနိူင်တယ်
ဖြစ်နိူင်ရင်ကူညီပေးပါမမြစိန်.. ”
ဒေါ်မြစိန်လှောင်ရယ်သွေးကာပြောလာသောစကားကို
ရွာလူကြီးကျော်အောင်က သည်းခံနားထောင်
ပေးနေသည်။
”…နင်တို့ပရိတ်ရွတ်လို့မရတဲ့သရဲက
ရိုးရိုးသရဲမဟုတ်ဘူး မွေးထားပြီးဖြစ်လာတဲ့သရဲပဲ
ဒါကြောင့်မို့ ပရိတ်ရွတ်ချိန်ခနပဲ မလာနိူင်တာ…”
”.. ဗျာ…မွေးထားတဲ့သရဲဟုတ်လား….”
”..အဲအကြောင်းတွေ နင့်ကိုရှင်းပြလို့ နင်သိမှာ
မဟုတ်ပါဘူး ညဆယ်နာရီ နင်တို့ရွာသားသတ်
တဲအနားမှာ ငါအဲဒီသရဲကိုဆုံးမပြီး နှင်ပေးမယ်….
သရဲဘာလဲသိချင်ရင်ဘယ်သူမဆိုလာကြည့်နိူင်တယ်
သရဲမြင်လို့
လန့်ပြီးသေကြရင်ငါတာဝန်မဟုတ်ဘူးနော်…”
ရွာလူကြီးကျော်အောင်တစ်ယောက်ယခုမှသက်ပြင်း
မောကြီးချလျှက်ဒေါ်မြစိန်ကိုနူတ်ဆက်ပြီးပြန်လာ
ရာ စိုးရိမ်တကြီးခြံဝမှစောင့်ကြည့်နေသူများကိုပြုံးပြီး
လက်မထောင်ပြလိုက်တော့မှအားလုံးလည်းအခြေနေ
ကောင်းမှန်းသိလိုက်ရတော့၏ ။
ရွာလူကြီးမှာဒေါ်မြစိန်သရဲနှင်မည့်အကြောင်းရွာသား
များညဖက်အပြင်မထွက်ရန်မှာကြားထားသည်။
ဒေါ်မြစိန်တစ်ယောက် ညဆယ်နာရီထိုး ခါးနီးအချိန်ထွန်းနိူင်သားသတ်တဲအနီးရောက်ရှိနေ၏ ။
သတ္တိကောင်းသောရွာသားတစ်ချို့မှာ ရွာဖက်အခြမ်း
ခြုံပုတ်များ၊သစ်ပင်များကြားတွင်ပုန်းအောင်းပြီး ဒေါ်မြစိန်သရဲနှင်မည့်သရဲနှင်ပွဲကိုစောင့်ကြည့်နေကြ၏။
လပြည့်ညလရောင်အောက်တွင်ဒေါ်မြစိန်တစ်ယောက်
သားသတ်တဲမနီးမဝေးတွင်ရပ်နေသည်။
… ငါ့နယ်မှာလာပြီး သောင်းကျန်းနေတဲ့ သရဲ
အခုထွက်လာစမ်း…
တိတ်ဆိတ်သောညတွင်ဒေါ်မြစိန်၏အသံစူးစူးကငှက်ဆိုးထိုးသံအလား ထွက်ပေါ်လာသည်။
…တယ်..မြစိန်အကြောင်းမသိဘူးထင်တယ်
အခုလာစမ်းဟဲ့….
ဒေါ်မြစိန်မှာခနမျှစောင့်ကြည့်ပြီးအခြေအနေမထူးသောကြောင့်မြေပြင်ကိုဖနောင့်သုံးချက်
ပေါက်၍နောက်တကြိမ်ဒေါသ
သံဖြင့်ခေါ်လိုက်ရာစောင့်ကြည့်နေသူများမှာဘာဆက်ဖြစ်မလဲဟုရင်တဖိုဖို စောင့်ကြည့်နေကြချိန်။
သားသတ်ရုံအနီးခြုံပုတ်မှာလူပ်လူပ်ရွရွဖြစ်လာပြီး
အကောင်ကြီးတစ်ကောင်ထွက်လာသည်။
တကိုယ်လုံးသွေးများဖြင့်ဖုံးလွမ်းနေသောသော
အကောင်ကြီးမှာ ဒေါ်မြစိန်ထံ တဟုန်ထိုးပြေးဝင်လာ
ရာစောင့်ကြည့်နေသူများမှာဒေါ်မြစိန်အတွက်စိတ်ပူသွားကြသော်လည်း ဒေါ်မြစိန်တစ်ယောက်နေရာမှ
တစ်လက်မပင်မရွေ့ပေ…။
..ဝုန်း..
ဒေါ်မြစိန်ထံပြေးလာသောအကောင်ကြီးမှာ ဒေါ်မြစိန်အနီးမရောက်မှီ လမ်းခုလတ်တွင်
ဘယ်ကရောက်လာမှန်းမသိသောလူဝံကဲ့သို့အ
ကောင်ကြီးတစ်ကောင်က ဝင်လုံးလိုက်ပါတော့သည်။
ပုန်းအောင်းကြည့်နေသူများမှာ ပထသရဲကြီးနဲ့
နောက်ရောက်လာသော သရဲကြီးသတ်ပုတ်ရာမှ
တဖုန်းဖုန်းတခွပ်ခွပ်ထိုးကြိတ်သံများကိုပင်
ကြားနေကြရသည် ။
ပုန်းအောင်းကြည့်နေကြသူများမှာ သရဲကြီးနှစ်ကောင်သတ်နေသောနေရာနဲ့ အတန်ငယ်ဝေးနေသောကြောင့် သရဲကြီးရုပ်သွင်များ
ကိုသေချာတော့မမြင်နိူင်ကြပေ။
မကြာမှီအချိန်အတွင်းနောက်လုံးထွေးနေကြသော
သရဲကြီးနှစ်ကောင်မှနောက်ရောက်လာသော လူဝံကဲ့သို့အကောင်ကြီးက အကောင်လည်းပိုကြီးအားလည်း
ပိုသာသည်မို့အပေါ်မှရောက်သွားပြီး တဖုန်းဖုန်းတခွပ်ခွပ်ထိုးကြိတ်လျှက်ရှိနေသည် ။
…သားကြီး..ငနက်ကျော်.. တော်ပြီ…
တချိန်လုံးရပ်ကြည့်နေသောဒေါ်မြစိန်ထံမှတားမြစ်သံထွက်ပေါ်လာသည် ။
နောက်မှရောက်လာသောလူဝံပုံစံအမွေးစုတ်ဖွားသရဲကြီးမှာဒေါ်မြစိန်ဟန့်တားသံကြောင့်ထိုးကြိတ်ရာကိုရပ်လိုက်ပြီးအောက်မှသရဲကိုဂုတ်ကိုဆွဲကိုင်ကာထလိုက်သည်။
ဒေါ်မြစိန်မှာသရဲနှစ်ကောင်အနီးသို့လျှောက်သွားပြီး
သူ့တောင်ဝှေးဖြင့် သွေးများတစ်ကိုယ်လုံးဖုံးနေသော
သရဲခေါင်းကိုခတ်ဆတ်ဆတ်ခေါက်လိုက်ရင်း..
…နင့်ကိုနောက်တခါ ငါ့နယ်မှာတွေ့ရင် တခါတည်း
အသေသတ်လိုက်မယ် ခုပထမဆုံးအကြိမ်မို့
ခွင့်လွတ်လိုက်မယ် သွားတော့….
ဒေါ်မြစိန်က အံ့ကြိတ်ကြိမ်းဝါးသံဖြင့်သတိပေးရင်း
ငနက်ကျော်ဆိုသောသရဲကြီးမှဂုတ်မှကိုင်ထားသောလက်ကိုလွတ်လိုက်ရာသရဲကြီးမှာထိုနေရာမှတရှိန်ထိုးပြေးလွားထွက်ခွာသွားသည်ကိုစောင့်ကြည့်နေသူများတွေ့လိုက်ကြရ၏ ။
….ရွာသားတွေနင်တို့ရွာလူကြီးကိုပြောလိုက်
ဒီအနားက စပါးလင်ခြုံကိုအမြစ်ပါမကျန်ရှင်းပြီး
မီးရိူ့လိုက်ဖို့ မြစိန်က မှာခဲ့တယ်လို့..
ငါပြောတာမလုပ်လို့နောက်သရဲတစ်ကောင်ပေါ်လာ
ရင်ငါ့ကိုလာမခေါ်နဲ့လို့ပြောလိုက်ကြ…
ရွာသားများပုန်းအောင်းကြည့်နေရာဖက်သို့ လှည့်ကြည့်
ရင်းဒေါ်မြစိန်ကအသံကျယ်ကျယ်နဲ့ ပြောဆိုလိုက်ပြီး
တောင်ဝှေးတဒေါက်ဒေါက်ထောက်၍ထွက်ခွာသွားတော့၏ ။
လူဝံပုစံသရဲကြီးမှာ ဒေါ်မြစိန်နောက်မှလိုက်ပါသွား
သည်ကိုရွာသားများတွေ့လိုက်ကြရပါတော့သည်။
ဒေါ်မြစိန်သရဲနှင်လ်ုက်သောသတင်းမှာ မိုးမလင်းခင်
ညတွင်းချင်းပင် မူးနွယ်ရွာအတွင်းပျံ့နှံ့သွားတော့၏ ။
ဒေါ်မြစိန်မွေးထားသောသရဲကြီးနဲ့ ရွာကိုဒုက္ခပေးနေသောသရဲကြီးသတ်ပုတ်ကြပုံများ၊ဒေါ်မြစိန်ကမကြောက်မရွံ့ရပ်ကြည့်ပြီးသူတို့နယ်မှ
သရဲကြီးကိုနှင်လိုက်ပုံများကို မအိပ်ပဲအခြေအနေ
စောင့်နားထောင်နေသူများကိုသွားကြည့်လာသူများကရင်သပ်ရူမောဖွယ်ရာတခမ်းတနားပြောပြနေကြပါတော့သည်။
ဒေါ်မြစိန်တစ်ယောက် အရင်ကရိုးရိုးနေမကောင်းလည်းဒေါ်မြစိန်ပြုစား၍
လေရောဂါဖြင့်ဗိုက်အောင့်လည်းဒေါ်မြစိန်ပြုစားထားသည်ဟုစွတ်စွဲပြောဆိုခဲ့ကြသမျ ယခုတကြိမ်တွင်ရွာကယ်တင်ရှင်သူရဲကောင်းကြီးအဖြစ်အမွမ်းတင်ပြောဆိုနေကြတော့၏ ။
နောက်တနေ့ဒေါ်မြစိန်အမှာစကားအရ ရွာလူကြီးကျော်အောင်နဲ့ ရွာသားတချို့မှာ ထွန်းနိူင်သားသတ်
တဲအနီးတဝိုက်ချုံပင်များကြားတွင်ရှာကြည့်ကြရာ
ဖျာတစ်ချပ်စာ တောထပေါက်နေသော စပါးလင်
ပင်များကိုတွေ့လိုက်ရပါတော့သည်။
အသားများခုတ်ထစ်ရာမှသွေးများအိုင်မနေစေရန်
ဖောက်ထားသောမြောင်းမှာမြေအနိမ့်ပိုင်းနေရာတွင်အိုင်ထွန်းလျှက်ရှိနေကာ
ထိုနေရာတွင်စပါးလင်ပင်များပေါက်နေခြင်းဖြစ်၏ ။
စပါးလင်ပင်များကို ဒေါ်မြစိန်စကားအတိုင်းခုတ်ထွင်
တူးဆွကြရာအံ့သြစရာအခြေအနေမျိုးကြုံတွေ့လိုက်ကြရတော့သည်။
စပါးလင်ပင်များကိုဓားဖြင့်ခုတ်ဖြတ်ရာတွင်သွေးကဲ့သို့နီရဲသောအရောင်များထွက်လာခြင်း။
ပေါက်တူးဖြင့်အမြစ်များကိုတူးဖော်ကြည့်ရာတွင်ပုတ်အက်အက်အနံ့များမခံရပ်နိူင်စွာရပြီးဆက်တူးကြည့်ရာတွင်တိရိစ္ဆာန်အရိုး
များထွက်လာသည်ကိုတွေ့လိုက်ကြရ၏။
ထွန်းနိူင်သရဲစတွေ့သောနေ့ကအစရှာမရပျောက်သွားသောနွားအရိုးနဲ့အတူ ရွာထဲမှဆိတ်၊ဝက်၊နွားပေါက်အရိုး
များဆက်တိုက်တွေ့လိုက်ရတော့၏ ။
” ဒီစပါးလင်ပင်တွေကထူးဆန်းတယ် အပင်တိုင်းငါလိုက်ခုတ်ကြည့်တာ သွေးလိုအရည်တွေပဲထွက်လာတယ်….”
”…ထွန်းနိူင်ပျောက်သွားတဲ့ နွားရဲ့အရိုးတွေရော
ရွာထဲကသရဲဖမ်းသွားတဲ့ တိရိစ္ဆာန်အရိုးတွေကော ဒီမှာလာစုနေပါလား…”
”..ဒေါ်မြစိန်ကြီးက ဒီအပင်တွေကိုရှင်းခိုင်းတာ
အကြောင်းတော့ရှိမယ်…”
” ..တကယ်လို့ ဒီစပါးလင်ပင်တွေကိုမရှင်းရင်
နောက်ထပ်သရဲလာနိူင်တယ်ပြောတာဘာသဘောလဲ..”
ရွာသားများမှာစပါးလင်ပင်များကိုတူးဆွပြီးအမြစ်များ
ဖယ်ထုတ်ရင်းတစ်ယောက်တပေါက်ပြောဆိုနေကြ၏ ။
ရွာထဲမှ အတော်အတန်ဗဟုသုတပြည့်စုံပုံရသော
အဖိုးကြီးတစ်ယောက်မှတွေးတွေးဈဟန်ဖြင့်…..
”…မြစိန်ကဒီနေရာမှာဘာလို့သရဲခိုနေလဲ သူသိတယ်ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူကိုယ်တိုင်ကသရဲတစ္ဆေတွေနဲ့
ပတ်သက်နေသူဆိုတော့သရဲအကြောင်းသိတာမဆန်းပါဘူး။
နှစ်ရှည်လများ သွေးတွေစီးကျနေတဲ့ ဒီနေရာမှာတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်စပါးလင်ပင်တွေရှိနေတော့သွေးတိုက်ထားသလိုဖြစ်နေတယ် ။
အောက်လမ်းသမားသရဲမွေးသူတွေကစပါးလင်ပင်ကိုသွေးတိုက်ပြီး သရဲတစ္ဆေမွေးတတ်ကြတယ် ။
ခုဟာက မတော်တဆ ထွန်းနိူင်က သရဲမွေးမိသလိုဖြစ်နေတာ ။
ထွန်းနိူင်အလုပ်မဆင်းနိူင်တဲ့ရက်တွေသွေးမသောက်ရတော့ အလုပ်ပြန်လုပ်တော့ အကောင်အထည်ပြပြီးအသားလာစားတာဖြစ်မရယ် ။
ဒီလိုနဲ့ထွန်းနိူင်ကကြောက်ပြီး အလုပ်ဆက်မလုပ်တော့စပါးလင်ပင်မှာကပ်နေတဲ့သရဲဟာ ရွာထဲဝင်မွေသောင်းကျန်းတော့တာပါပဲ ။
မြစိန်ကဒါတွေအားလုံးကိုသိနေပုံပဲ၊ ဒါကြောင့်စပါး
လင်ပင်တွေကိုရှင်းခိုင်းလိုက်တာပဲ။..”
အဖိုးကြီးရှင်းပြလိုက်တော့မှရွာသားများမှာအခြေအနေကိုနားလည်သဘောပေါက်သွားကြတော့၏ ။
စပါးလင်ပင်များကိုတစ်ပင်မှမကျန်စေရန်အမြစ်မှသေချာတူးဆွ၍မီးရိူ့လိုက်ကြတော့သည်။
ထိုနေ့ထိုအချိန်မှစ၍ ရွာတွင်းဝင်ရောက်သောင်းကျန်းနေသောသရဲမှာလည်းတခါတည်းပျောက်သွားပါတော့သည်..။
ဒေါ်မြစိန်အောက်လမ်းအတတ်ပညာများကိုတတ်မြောက်သူဖြစ်သော်လည်း ရွာသူရွာသားများကို ဒုက္ခမပေးပဲကူပင်ကူညီသူဖြစ်၏ ။
တကယ်ကဒေါ်မြစိန်မှာအစပထမတွင်ဝမ်းတွင်းစုန်း
တစ်ယောက်အဖြစ်မွေးလာသူဖြစ်၏ ။
ငယ်စဉ်ကပင်သူကိုစိတ်ဆိုးအောင်၊
ထိခိုက်နာကျင်အောင်လုပ်သူများကိုဒေါသဖြစ်ပြီး
ကျိန်ဆဲလိုက်ရာသူကျိန်ဆဲသည့်အတိုင်းဖြစ်သောကြောင့်
မြစိန်ကိုစုန်းမအဖြစ်ကြောက်လန့်စွာရှောင်ကြသည်
မြစိန်မှာအရွယ်ရောက်လာသောအခါ သူ့ကိုလူ
များကရှောင်သလို၊သူကိုယ်တိုင်ကလည်းလူကြားထဲ
မဝင်ပဲအေးဆေးစွာတစ်ယောက်တည်းဘုရားတရားလုပ်၍နေရှာသည်။
ရုပ်ရည်မှာလည်းယခုလိုဆိုးရွားသောပုံစံမဟုတ်ပဲ
ချောမောလှပသူလေးတစ်ယောက်ဖြစ်၏ ။
ချောမောပေမယ့်မြစိန်ကိုဘယ်သူမှမကြိုက်ဝံ့ကြပေ။
ူအောင်နိူင်ဆိုတာကလူရိုး၊လူအေး မှန်တယ်ထင်ပါကဘယ်သူ့ကိုမှဂရုမစိုက်တတ်သူတစ်ယောက်လည်းဖြစ်၏ ။
မြစိန်အတန်တန်ငြင်းနေသည့်ကြားမှအောင်နိူင်တစ်ယောက်မြစိန်ကိုချစ်ခွင့်ပန်ရင်း ။
အောင်နိူင်၏မလျှော့သောဇွဲကြောင့် နဂိုကပင်အောင်နိူင်ကိုသဘောကျနေသော မြစိန်တို့ချစ်သူဘဝမှတဆင့်အိမ်ထောင်ရှင်များအဖြစ်သို့ကူးပြောင်းလိုက်ကြသည်။
အဖေ၊အမေမရှိအဒေါ်အိမ်ကပ်နေရသောမြစိန်နဲ့ မိဘမဲ့တစ်ကောင်ကြွက်အောင်နိူင်တို့လင်မယား
နှစ်ယောက်ရွာအပြင်တွင်ခြံစိုက်ရင်းနှစ်ကိုယ်တူချစ်
တိုင်းပြည်တည်ဆောက်နေကြပါတော့သည်။
ထိုသို့ဖြင့်သူတို့ဘဝလေးထဲသို့ မိသားစုဝင်တစ်ဦးထပ်တိုးလာခဲ့သည်။
သမီးလေးတစ်ယောက်မြစိန်မွေးဖွားကာ သူတို့မိသားစုဘဝလေးပို၍ပျော်စရာကောင်းလာတော့သည်။
သို့ရာတွင် မြစိန်ချစ်သောအေါင်နိူင်တစ်ယောက်သမီးဖြစ်သူဆယ်နှစ်အရွယ်တွင်အပျင်းဖျားရာမှဆုံးပါးသွားတော့သည်။
မြစိန်မှာအောင်နိူင်သေဆုံးရခြင်းအတွက်ဖြေမဆည်နိူင်ဝမ်းနည်းအားငယ်စိတ်ဖြစ်ရသော်လည်းသမီးဖြစ်သူရှိနေသေးသောကြောင့်အားငယ်စိတ်ကိုဖျောက်၍အောင်နိူင်ရှိစဉ်ကစိုက်ပျိုးခဲ့ရာယခုအသီးများစသီးနေပြီဖြစ်သောခြံထွက်သီးနှံများရောင်းချ၍သားအမိနှစ်ယောက်နေလာရင်း မြစိန်သမီးလေးမြနှစ်ပင်ဆယ့်ရှစ်နှစ်အရွယ်ရောက်လာတော့၏ ။
ဇေယျာလင်းဆိုတာက ဒီနယ်တကြောကအသီးအနှံထွက်သမျခြံတွေကိုအကုန်လိုက်ဝယ်သူ။
ရုပ်ချောပြီး၊လေအေးလေးနဲ့စကားပြောတတ်ကာ လူကြီးသူမများကိုလည်းရိုသေလေးစားစွာပြောဆိုတတ်သူဖြစ်သည်။
ဒေါ်မြစိန်တို့ခြံသို့အသီးအနှံကိစ္စဝင်ထွက်သွားလာရင်းမြနှစ်နဲ့ချစ်သူဘဝသို့မကြာမှီရောက်ရှိသွားတော့သည်။
ဒေါ်မြစိန်မှာလည်း ဇေယျာလင်းလို စီးပွားရေးလုပ်တတ်ပြီး အသောက်အစားကင်းသူ၊လောင်းကစားကင်းသူမို့သမီးဖြစ်သူနဲ့သဘောတူ၍
လွတ်ပေးထားမိ၏ ။
ထိုကဲ့သို့အပေါ်ယံအမြင်နဲ့လူတစ်ယောက်ကိုယုံကြည်မိခြင်းက၀မ်းနည်းစရာအဖြစ်အပျက်များစတင်မြစ်ဖျားခံပေါ်ပေါက်လာစရာအကြောင်း
အစဖြစ်ပါတော့သည်။
မြနှစ်နဲ့ဇေယျာလင်းလက်ထပ်ပြီးတလအကြာ
မြို့မှဇေယျာလင်းမယားကြီးရောက်လာပြီးပြသာနာ
တက်ကြတော့သည်။
ဇေယျာလင်းတစ်ယောက်မြနှစ်ကိုချန်ထား၍မယားကြီးခေါ်ရာ
နောက်ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်သွားတော့၏ ။
ဒေါ်မြစိန်နဲ့မြနှစ်မှာ လူအများတံတွေးခွက်ပက်လက်မျောရသောအခြေအနေတွင် မြနှစ်တစ်ယောက်ပတ်ဝန်းကျင်ဝေဖန်မူကို
ရင်မဆိုင်ဝံ့စွာမိမိကိုယ်ကိုအဆုံးစီရင်သွားတော့သည်။
မြနှစ်သေဆုံး၍အသုဘချရာတွင်ဒေါ်မြစိန်လုံးဝမငိုပဲအံ့တင်းတင်းကြိတ်ထားခြင်းကြောင့်ရွာသားများအံ့သြသင့်ကြရသေးသည်။
သို့ရာတွင်ထိုအရာမှာပေါက်ကွဲခါနီးမီးတောင်တစ်လုံးမပေါက်ကွဲမှီခနငြိမ်သက်ခြင်းဟုမည်သူမျမတွေးမိကြပေ။
ဒေါ်မြစိန်မြို့တက်၍ဇေယျာလင်းအိမ်လိပ်စာစုံစမ်းကာအရောက်သွားသည်။
ဇေယျာလင်းကိုသမီးဖြစ်သူသေကြောင်းပြောပြရာဇေယျာလင်းက အရေးမထားဟန်စကားပြောလာရာ
ဒေါ်မြစိန်တစ်ယောက်ဇေယျာလင်းကိုနာကျည်းမုန်း
တီးစွာကြည့်ရင်းကျိန်စာတိုက်စကားဆိုပြီးပြန်လာခဲ့သည်။
” ငါတို့သားအမိခံစားရသလိုနင်လည်းခံစားရပြီး အသေဆိုးနဲ့သေပါစေ…”..
တိုက်ဆိုင်မူလား ဒေါ်မြစိန်ကျိန်စာကြောင့်လားမဆိုနိူင်
ဇေယျာလင်းဇနီးနဲ့သမီးမှာ ကားတိုက်ခံရကာပွဲချင်း
ပြီးဆုံးသွားသည်။
ဇေယျာလင်းတစ်ယောက်အရက်ကိုနေ့ညသောက်ရင်း
ပူဆွေးသောကနဲ့ လူမှန်းသူမှန်းမသိမူးနေချိန် ဝါယာရှော့ဖြစ်ပြီးအိမ်မီးလောင်ရာအရှင်လတ်လတ်မီးထဲပါသွားတော့သည်။
ထိုကိစ္စဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်းဒေါ်မြစိန်တစ်ယောက်
ဘယ်သူ့ကိုမှမယုံတော့သလို ဘယ်သူနဲ့မှလည်း
အဆက်အဆံမလုပ်တော့ပေ။
အောက်လမ်းစုန်းပညာရပ်များထုတ်သုံးခြင်းအကျိုး
ရလဒ်အဖြစ် ဒေါ်မြစိန်ရုပ်ရည်မှာလည်းကြောက်စရာအသွင်သို့တဖြည်းဖြည်းပြောင်းလဲသွားပါတော့သည်။
အထက်ဖော်ပြပါအကြောင်းအရာများမှာဒေါ်မြစိန်ဘဝသမိုင်းကြောင်းပင်ဖြစ်ပါသည်။
နိဂုံး…။
ဒေါ်မြစိန်တစ်ယောက်ခြံအတွင်းလဲကျနေကြောင်း
ဖြတ်သွားဖြတ်လာတစ်ယောက်မြင်တွေ့၍ရွာလူကြီးကျော်အောင်ဆီသတင်းပို့လာရာ..။
ရွာလူကြီးနဲ့ ရွာသားများရောက်သွားချိန် ဂုတ်ကျိုး၍မချိမဆန့်ဝေဒနာခံစားရဟန်ဖြင့်သေ
ဆုံးနေသောဒေါ်မြစိန်ကိုတွေ့လိုက်ရပါတော့သည်။
ဒေါ်မြစိန်သေဆုံးခြင်းကိုတစ်ယောက်တစ်မျိုးစိတ်ထင်
ရာပြောဆိုနေကြ၏ ။
မွေးထားသောသရဲများမှာ ခိုင်းသမျှလုပ်ရင်းနှစ်ကြာလာလေ
အကုသိုလ်ပိုကြီးလာလေဖြစ်ကာ ကျွေးမွေး၍ဝသည်ဟူ၍
မရှိပဲအမြဲတမ်းအစာကိုပိုတောင်းတတ်ကာ၊ ကျွေးမွေးရန်ပျက်
ကွက်ပါကမွေးထားသူကိုပြန်သတ်တတ်ကြောင်း လူကြီးသူမ
များက ဒေါ်မြစိန်အဖြစ်ကိုဥပမာထားပြီးလူငယ်များကိုဆုံးမစကား
ပြောတတ်ကြသည်။
ဒေါ်မြစိန်အလောင်းဘေးတွင်ကြီးမားသောခြေရာကြီးနှစ်ခုလည်းရှိနေရာ
ဒေါ်မြစိန်မွေးထားသောသရဲကြီးငနက်ကျော်မှဒေါ်မြစိန်ကိုသတ်သွား
ခြင်းမှာမကျွေးမွေးနိူင်၍မွေးထားသောသရဲက ပြန်သတ်သွားခြင်းဟု
ဟုကောက်ချက်ချပြောဆိုကြ၏။
ဒေါ်မြစိန်သေသွားတာနှစ်အတန်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်၏ ။
ဒါပေမယ့်ဒေါ်မြစိန်အကြောင်းကိုတော့ မူးနွယ်ရွာသားများယခုအချိန်အထိ မှတ်မှတ်ရရ ပြောဆိုနေကြရင်းရှိနေပါတော့သတည်း…။
======================
ပြီးပါပြီ
မြူခိုးအလင်္ကာ